نشر توسط:admin Views 39 تاریخ : 30 بهمن 1394 نظرات ()
گاهی در زندگی لحطانی پیش می اید که باوجود خوب یودن همه چیز... اما دلت گرقته است!!
زمانی که از نظرت همه چیز خوب به نظر میرسد ولی هوای دل تو جور دگریست..دلت گریه میخاهد..گریه ای پاک کند تمام بغضی که سرباز نمیکند...دلت یک مکان ارام میخواهد..بدور از همه...هیچ کس نباشد...تنهای تنها...خودت باشی و خودت!...میگویند هرکار خدا حکمتی دارد! راست میگویند...گریه هم حکمتی دارد...دل گرفتن هم حکمتی دارد...سنگین شدن هم...انقدر خودت را تخلیه کنی که وقتی باران ب صورتت میخورد احساس سبکی میکنی... پاکه پاک!...انوقت که قطرات باران روحت را میشورد میفهمی زندگی تنها با ارامش زیباست! با اسودگی..وقتی ذهنت مشغول باشد هیچ چیز طبیعی نیست..هیچ چیز مزه زندگی نمیدهد...هیچ چیز ارزش زندگی کردن را ندارد...ارزش ناراحت شدن را...اما دل است دیگر!! گاهی اوقات دلش میگیرد!!