نشر توسط:admin Views 25 تاریخ : 3 ارديبهشت 1395 نظرات ()
در سه ماهه اول بارداري به ويژه در هشت هفته اول و در سه ماهه سوم، روزه داري توصيه نمي شود در حالي که در سه ماهه دوم بارداري و تحت نظر متخصص و یا ماما روزه گرفتن منعي ندارد. به دليل طول مدت بارداري و از آنجايي که يک
سوم بارداري ها در ماه رمضان اتفاق مي افتد، روزه داري در اين دوران از اهميت بالايي برخوردار است و طبق احاديث در صورتي که روزه گرفتن براي زن باردار خطر داشته باشد و يا در ماه هاي پاياني موجب کاهش شير شود، روزه داري توصيه نمي شود. در هشت هفته اول بارداري به دليل تشکيل سلولهاي مغزي جنين، بهتر است روزه گرفته نشود و همچنين کمبود قند در اين زمان به شدت روي رشد عمومي جنين موثر است و اين امر به خصوص در فصولي که مدت روزه داري طولاني است از حساسيت بيشتري برخوردار است. با اشاره به تعداد کم مطالعات در رابطه با اثر روزه داري بلندمدت بر روي حاملگي روزه داري معمولا در سه ماه دوم مشکلي ايجاد نمي کند به خصوص اگر قبل از بارداري به متخصص تغذيه مراجعه شود و در کنار استراحت در وعده افطار و سحر تغذيه مناسب با وزن و شرايط زن باردارفراموش نشود. در سه ماه سوم و نزديک شدن به زمان زايمان بيشترين تغذيه جنين از گلوکز مادر است، در اين زمينه نيز تحقيق زيادي انجام نشده است ولي شواهد نشان مي دهد روزه داري سبب افزايش برداشت از ذخاير چربي و به دنبال آن افزايش ترکيبات کتوني در خون مادر مي شود، اين ترکيبات از طريق جفت وارد گردش خون جنين مي شود و به سيستم عصبي او آسيب مي رساند.در صورتي که ميزان کالري مورد نياز زنان باردار بر اساس وزن، قد و سن حاملگي آنها توسط کارشناس تغذيه بررسي شود و اين مقدار با وعده هاي سحري و افطار تامين شود و در صورت نداشتن بيماري خاص روزه گرفتن منعي ندارد. در شش ماه اول شيردهي و به دليل وابستگي نوزاد به شير مادر بهتر است روزه گرفته نشود، در اين مورد نيز اختلاف نظر وجود دارد ولي در بيشتر موارد امکان ايجاد اختلال وجود دارد.در بررسي هاي متعدد، زنان حامله با وزن کمتر از 50 کيلوگرم وBMI پايين در صورت داشتن بيماريهايي مانند ديابت، آنمي و افزايش فشار خون بهتر است روزه نگيرند ولي در مابقي موارد و با رعايت شرايط مي توانند روزه بگيرند.