نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 3 ارديبهشت 1395 نظرات ()
زندگی روزانه انسانها با استرسهای متعددی همراه می باشد که ممکن است به میزانهای مختلف خشم را برای افراد ایجاد کند. خشم نوعی هیجان است اما بین تجربه خشم و بیان خشم تفاوت وجود دارد. برای بیان خشم راههای مختلفی وجود دارد که پرخاشگری یکی از آنهاست. معمولاً افراد از خود می پرسند که دلیل خشم من چیست؟ آیا در این شرایط همه افراد خشمگین می شوند؟ پیامدهای احتمالی عمل من چیست؟ چگونه می توان بدون دردسر مشکل را حل کرد؟ چگونه می توان از شدت خشم خود کاست؟
خشم سمج تر از همه کج خلقیهایی است که مردم می خواهند خود را از شر آن خلاص کنند. در واقع، عصبانیت بدترین حالتی است که مردم از کنترل آن عاجزند. عصبانیت وسوسه انگیزترین احساس منفی است که انسان دارد، نوعی تک گوئی درونی که مغز آدمی را با متقاعد کننده ترین بحثها پر می کند تا خشم خود را بر سر دیگری خالی کنیم. خشم بر خلاف غم و غصه انرژی بخش و حتی نشاط آور می تواند باشد.
خشم یک حالت برانگیختگی و هیجانی شدید در هنگام روبرو شدن با محرکهای نامناسب محیطی است و احساسی است که همه .......................................................