نشر توسط:admin Views 25 تاریخ : 3 ارديبهشت 1395 نظرات ()
سلول های بنیادی در درمان طاسی سر- کشت مو
حدود ۴۰ درصد از مردان و ۲۰ درصد از زنان به طاسی سر مبتلا هستند. درمان هایی که در حال حاضر برای طاسی وجود دارد شامل درمان های دارویی و کاشت مو است. داروها به صورت گذرا باعث افزایش رشد مو می شوند ولی این شیوه درمانی تنها برای ریزش موی خفیف موثر است و در درمان طاسی تاثیر قابل توجهی ندارد . تنها درمان قطعی طاسی سر کاشت موی طبیعی است. نقص اصلی کاشت موی طبیعی محدودیت تعداد فولیکول های مو ی مورد نیاز در طاسی های وسیع است. آیا می توان با کشت مو این مشکل را برطرف کرد؟ خوشبختانه پیشرفت های انجام گرفته در زمینه سلول های بنیادی امید های تازه ای را در استفاده از سلول درمانی برای درمان طاسی به وجود آورده است .کشفیات جدید در باره توانایی سلول های زایا سلول درمانی را یک قدم به واقعیت نزدیک تر کرده است ولی تا رسیدن به مرحله کاربردی در انسان راه درازی در پیش است.
امروزه در دنیا ازمایشگاه های زیادی در حال مطالعه بر روی سلول درمانی برای تولید اعضای حیاتی بدن مانند کبد یا لوزالمعده یا کلیه هستند.این کار بر روی مو نیز در حال انجام است ولی هنور محققان موفق به تولید موی سالم در محیط ازمایشگاه نشده اند. در حال حاضر هدف از سلول درمانی آن است که سلول های زایا از فولیکول های موی سر جدا شده و کشت داده شوند ونهایتا تعداد زیادی سلول زایا مجددا به پوست سر تزریق گردد. در نتیجه یا فولیکول های جدید ساخته می شود و یا موهای پرز مانند قبلی به موهای زبر تبدیل می شوند. آزمایش های انجام شده بر روی نمونه های حیوانی نشان می دهد که با استفاده از سلول های فولیکولاردرمال پاپیلاFDP ، سلول های غلاف ریشه CTS و سلول های بنیادی اپیدرمال در ناحیه بالج مو تولید فولیکول جدید امکان پذیر است.سلول های FDP وCTS که هر دو منشا مزانشیمی دارند به خاطر داشتن پتانسیل زایش مو توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. تحقیقات زیادی درباره شناسایی، جداسازی و کشت این سلول ها انجام گرفته است. این سلول ها هردو قادر به تولید فولیکول های موی جدید در حیوانات آزمایشگاهی هستند. در یک مطالعه بر روی موش ها تزریق سلول های FDP در زیر فولیکول های فاقدFDP موجب بازسازی فولیکول ها شد. بعلاوه وقتی این سلول ها را به پوست فاقد مو تزریق کردند فولیکول جدید تشکیل شد. به همین ترتیب خاصیت زایای سلول های CTS در موش ها و در انسان نیز اثبات شده است.
به ادامه مطلب مراجعه کنید