برخورد با بیماران دچار صرع Epilepsy

تازه ها

برخورد با بیماران دچار صرع Epilepsy

نظرات ()

 صرع (تشنج) Convalsion, Sizure از بیماری‌های مغز و اعصاب می باشد که معمولاً به صورت تشنج (صرع بزرگ Grand mal ) و یا حواس‌پرتی ( صرع کوچک Petit mal ) است که در مدت زمان کوتاه اتفاق می‌افتد. به صورت ناگهانی و تقریباً بدون هیچ نشانه آگاهی‌دهنده آغاز و چند دقیقه به درازا می‌انجامد و بیمار پس از آن، از حوادث روی داده چیزی به یاد نمی‌آورد. صرع یک گونه ناهماهنگی (دیس ریتمی) در جریان الکتریکی مغز  است؛ که برخی از این کسان در نوار مغز خود (EEG) آن را نشان می دهند.

 این بیماری از دوران ایران باستان (به هنگام ورود کورش کبیر به بابل) شناخته شده بوده، و در کتابهای پزشکان ایرانی (مانند ابن سینا، زکریای رازی و اسماعیل جرجانی) به آن اشاره شده است.

مراحل حمله صرع:

مرحله نخست: همه ماهیچه‌های فرد منقبض شده، مانند چوب خشک شده و در پی آن به زمین می‌خورد.

مرحله دوم: چند ثانیه پس از مرحله نخست دچار تشنج‌ها و تکان‌های پی‌درپی در همه بدن می‌شود. در این مرحله کف از دهان بیمار بیرون آمده و ممکن است وی دچار بی‌اختیاری ادرار و مدفوع گردد.

مرحله سوم: پس از حدود یک دقیقه به حالت اغماء می‌رود.

در پایان فرد به هوش آمده و ممکن است به خواب طبیعی برود.

 

کمک‌های نخستین:

1) به هنگام حمله بیمار را از نقاط خطرناک دور کنید و به آرامی شانه‌ها و دست‌های او را بگیرید تا دامنه حرکت وی کم شود.

2) در اثر تکان‌های شدید ممکن است بیمار دچار ضربه مغزی شود؛ بهتر است زیر سر وی جسم نرمی مانند بالش و غیره بگذارید.

3) سر بیمار را به یک سو خم کنید.

4) اگر دهان بیمار بسته بود، تلاشی در باز کردن آن نکنید؛ ولی اگر دهان بیمار باز بود جسم نرمی مانند لاستیک یا دستمال را بین دندان‌های بیمار قرار دهید تا از گاز گرفتن احتمالی زبانش جلوگیری شود. به هنگام این کار باید توجه داشته باشید که زبان بیمار به عقب نیفتاده و راه‌های هوایی را نبندد.

5) به دلیل اختلال نداشتن در تنفس، نیازی به تنفس مصنوعی نمی‌باشد.

6) پس از حمله به بیمار استراحت داده و همچنین آشامیدنی‌های شیرین به او بخورانید.