طب سنتی و تغذیه در ماه رمضان

تازه ها

طب سنتی و تغذیه در ماه رمضان

نظرات ()

امساک در غذا خوردن در مدت زمانی محدود یکی از خواص ویژه روزه می باشد که علاوه برتاثیرروحی بر سلامت جسم انسان نیز تاثیربسزایی دارد لذا آگاهی ازتغذیه سالم و صحیح بسیار حائزاهمیت است.

به دلیل قرار گرفتن ماه مبارک رمضان در فصل تابستان و فاصله طولانی بین سحر و افطار، روزه دار نیاز به رعایت تدابیری دارد تا ضمن حفظ سلامت بدن، بتواند بااین یک ماه روزه داری اخلاط فاسد بدن خود را نیز دفع نماید. لذا بر آن شدیم تا تدابیری که در منابع طب سنتی و اسلامی توسط حکما بیان شده است به اجمال بیان کنیم

ازنظر طب قدیم  پس از یک روز طولانی روزه داری ، معده سرد  وکبد بسیار گرم است. نتیجه معده سرد احساس گرسنگی ونتیجه کبد گرم احساس تشنگی است. برای جبران باید در وعده افطار یک لیوان آب جوش ولرم و یک عدد خرما برای افطار استفاده شود تا معده را برای هضم و جذب غذا آماده گردد.

سپس غذاهای لطیفی که سریع الهضم و پر انرژی هستند مثل : سوپ گندم ـ ارده با شیره انگور ـ پنیر وگردو ـ عسل و کره حیوانی زرد ـ فرنی ـ کاچی ـ تخم مرغ عسلی - انواع  سوپها ،  گوشت مرغ ، ماهی یا گوشت گوسفندی کباب شده ، برنج به مقدار خیلی کم - گوشت آب پز، پوره سیب زمینی، انواع سبزیها و میوه ها، شیر، تخم مرغ اب پز،پنیر، ماست،خوراک عدس، چلوخورشت کم چرب ،خورشت آلو ،خورشت کرفس ، خوراک گوشت و سبزی و انواع سالادها استفاده نماید تا بدن بتواند در زمان اندک انرزی از دست رفته خود را تامین کند.

آشامیدن  آب بین غذا و زیاده رویی  در مصرف  آب در فصل تابستان به منظور رفع عطش مجاز نمی باشد زیرا مصرف آب هنگام افطار موجب می شود که شیره گوارشی، رقیق و در نتیجه، هضم غذا دشوار شود.
پس بهتر است آب مورد نیاز بدن را با استفاده از انوا ع میوه ها مثل هندوانه ، لیمو، گلابی ، انگور، که آب آنها به تدریج جذب می شود تامین شود.

 استفاده از آب یخ و هر شربتی که در آن یخ باشد و هندوانه و میوه های خنک در کنار وعده افطار به هیچ وجه مورد تائید حکمای طب سنتی نیست چرا که عامل اصلی مشکلات گوارشی خواهد بود و باعث بیماری کبد چرب و سنگ کیسه صفرا و بسیاری از بیماریهای دیگر خواهد شد.

 استفاده از غذاهای سرخ کردنی هنگام افطار موجب دیر هضم شدن غذا و بروز ناراحتی­های گوارشی و همچنین تشنگی در طول روز­می­شود.

هرگونه مصرف شیرینی هنگام افطار موجب می شود که جذب پروتیین مختل شود؛

چون میوه مانع جذب مواد غذایی می شود حداقل باید یک ساعت پس از افطار و ترجیحاً در وعده سحر مصرف شود
 روزه تاحدودی یبوست به همراه دارد بنابراین توصیه می شود در ماه رمضان از مصرف چای خصوصا پررنگ خودداری شود

استفاده از ماست باعث فساد غذاهای گوشتی شده ومعده دچار مشکلات گوارشی میشود.

بهترین موادی که باید در فاصله افطار تا سحر خورده شود استفاده از شربتها و میوه های زیراست: 

شربتهایی که در آن از خاکشیر – تخم شربتی – قدومه شیرازی و بارهنگ و.... استفاده شده باشد . (هم برای گرم مزاجان و هم برای سرد مزاجان مفید است) .

شربت آبلیمو،آب زرشک،سرکه انگبین،عرق کاسنی باعسل و... برای کسانیکه گرم مزاجند بسیار خوب است و سرد مزاجان باید کمتر استفاده کنند.

 میوه هایی مثل : هندوانه ، خربزه ،  طالبی ، گرمک ، آلبالو، زرد آلو و گیلاس توصیه می شود با فاصله دو ساعت از وعده افطار میل شود.بهتراست این میوه ها براساس مزاج میل شود. مثلا کسی که گرم است هندوانه و آلبالو و... و کسی که سرد مزاج است خربزه و گیلاس و...میل کند. 

  چه کنیم احساس گرسنگی و تشنگی نکنیم

در وعده سحر توصیه شده است غذاهای سنگین و دیر هضم و غلیظ که شور و پرادویه نباید استفاده گردد. ضمنا توصیه می شود  از شربتهایی که گفته شد قبل از شروع وعده سحر 1 الی 2 لیوان میل شود.

غذاهایی مثل: کوبیده ،آبگوشت – حلیم – هر غذای گوشتی با برنج – عدسی – نان و پنیر و گردو  و سبزی خوردن – ارده با شیره انگور – شامی با گوشت ، کره حیوانی زرد ، نان سبوس دار، انواع سوپ ها، لبنیات ،  میوه ها ، حبوبات ، آبمیوه های طبیعی، واقسام دانه ها مثل گردو، پسته، بادام ، فندق، کنجد و ...

یکساعت بعد از وعده سحرنخوابید تا معده بتواند هضم اول را به خوبی انجام دهد.

نکته آخر اینکه همانطور که پرخوری مضر است نخوردن سحری نیز پیامدهای منفی به همراه دارد.

طب سنتی واسلامی معتقد است (ان لقمه الصباح مسمار البدن) یک لقمه  در صبح زود استواری چهار ستون بدن را به همراه دارد و نخوردن صبحانه یا سحری مشکلاتی از قبیل یبوست ، ضعف شدید قوا ، افسردگی ، زیاد شدن چربیهای مضر خون ، خستگی ذهنی ، چاقی ، ضعف اعصاب ، رعشه و لرزش اندام غیراختیاری در طول زمان ، بی حوصلگی و افت یادگیری وکاهش هوشیاری را بهمراه دارد.

امید است انشا اله با رعایت مباحث مطروحه ذیل بتوانیم از روزه خود در جهت تقرب به ذات مقدس الهی بهره کافی ببریم.