نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 2 ارديبهشت 1395 نظرات ()
مهمترين مسائل پيش روي سيستمهاي دارورساني براي يك دارورساني موفق، مشتمل بر
حلاليت، جذب روده اي، انتقال آرام و هدفمند به جايگاه عمل، پايداري در داخل بدن، درمان
مؤثر، عوارض جانبي و نوسان غلظت پلاسمايي دارو هستند. استفاده از فناوري نانو در
دارورساني به معناي استفاده از روشهايي است كه با توجه به توسعه و ساخت تركيبات در
مقياس كمتر از ميكرون، بر اين مسائل چيره ميشود.
به طوركلي نانوذرات ميتوانند از داروهايي كه در درون و يا احتمالاً سطحشان( كپسوله)
شدهاند در برابر هيدروليز و تجزيه آنزيمي محافظت كنند و محدوده وسيعي از داروها را بهطور
هدفمند و يا با رهش آهسته به نواحي مختلف بدن برسانند. نانوذرات قادرند داروهاي نامحلول
در آب را به داخل بدن انتقال دهند و مسير گذر اول كبدي را دور بزنند. به علاوه به علت
سازوكارهاي جذب تخصص يافته در نانوذرات (مانند جذب با واسطه اندوسيتوز)، زيست
فراهمي نانوداروها از راه خوراكي افزايش يافته و با توجه به محافظت آنزيمي، دارو ميتواند
مدت طولانيتري در گردش خون باقي بماند و يا بهصورت آهسته و مداوم آزاد شود، در نتيجه
نوسانات پلاسمايي غلظت دارو كمتر و اثرات جانبي آنها به حداقل ميرسد. تركيبات نانو به
علت اندازه كوچك، ميتوانند به راحتي به داخل بافتها نفوذ كرده و به وسيله سلولها جذب
شوند. بنابراين باعث رسانش كارامد داروها به جايگاههاي عمل ميشوند. همچنين با به كار
بردن فناوري نانو و طراحي مجدد داروهاي موجود، عمر محصولات بيشتر و عملكرد آنها بهتر
ميشود و از طرفي با افزايش اثرگذاري دارو، قابليت پذيرش بيمار بهبود يافته و نهايتاً باعث
كاهش هزينههاي بهداشت عمومي ميشود.
با دستكاري سطح نانوذرات، ميتوان رهايش دارو از تركيبات نانو را به نحوي كنترل كرد كه
غلظت درماني مطلوب در مدت زمان دلخواه بهدست آيد. به عنوان مثال براي رهايش هدفمند
دارو، سطح اين تركيبات ميتوانند با عوامل هدفمند كننده در هم آميخته شوند تا جايگاه و طول
زمان رهاسازي دارو كنترل شود. هدفمندسازي دارو در مواردي مانند شيمي درماني اهميت
حياتي دارد، چون سيستم دارورساني ميتواند فقط بافت توموري مورد نظر را هدف قرار دهد و از
سلولهاي سالم در مقابل داروهاي شيمي درماني و آثار مخرب آنها محافظت كند.
برگرفته شده از کتاب medical nanotechnology
با ویرایش دکتر رضایت، دکتر سرکار، دکتر امانی و دکتر فریدی مجیدی