حق فنی داروخانه یک حق قانونی ست و در مجموع به نفع بیمار و جامعه است

تازه ها

حق فنی داروخانه یک حق قانونی ست و در مجموع به نفع بیمار و جامعه است

نظرات ()

جناب آقای حسین قربان زاده

 

مدیر مسئول محترم روزنامه وزین همشهری

با سلام و احترام 

عطف به چاپ مقاله در تاریخ 26/1/94 درصفحه 17 آن روزنامه تحت عنوان: حق فنی داروخانه ها، قانونی یا غیر قانونی؟ و درج خلاصه ای از آن در صفحه نخست، با توجه به اینکه عامه مردم مخاطب روزنامه هستند، متن زیر در نهایت ایجاز و سادگی بیان می شود و انتظار دارد که به نحو مقتضی مورد چاپ قرار گیرد.

حق مسئولیت فنی در داروخانه

اخذ حق مسئولیت فنی را می توان از سه جنبه قانونی، عقلی و اقتصادی بررسی کرد. از بعد قانونی بودن همین بس که همه دولت ها در قریب به 30 سال اخیر بدون استثنا، با استناد به مواد قانونی متعددی هر ساله آن را تعیین و ابلاغ کرده اند.

از نظر توجیه عقلی با یک مثال ساده می توان یافت که دارو با همه کالاهای دیگر فرق دارد. چون امروزه هر مراجعه کننده ای، در هر کجای دنیا می تواند تقریبا هر کالایی( اعم خوراکی، بهداشتی، پوشاک، لوازم خودرو، الکترونیک و......) را به اختیار خود با یک سبد از سوپر یا هایپر مارکت خریداری نماید. اما در کجای دنیا سراغ دارید که یک بیمار نسخه به دست، بین قفسه ها نسخه خودش را بپیچد؟ لذا نسخه پیچی و ارائه دستور مصرف به بیمار نیازمند دانش و مهارت است، لذا جدای از قیمت دارو، هزینه آن توسط بیمار پرداخت می شود که به این جزء فنی خدمات(Dispensing fee) گفته می شود. بخش دیگر که مهمتر است حق مسئولیت دکتر داروساز است، که با مهر و امضا کردن نسخه، مسئولیت مدنی هر گونه اشتباه احتمالی در هنگام نسخه پیچی یا ایراد دارو ناشی از سهل انگاری در موقع خرید یا نگهداری را بر عهده می گیرد. به آن جزء حرفه ای خدمات(Professional fee) گفته می شود. لذا مجموع این دو می شود یک عدد تعرفه داروخانه(Cost of dispensing) که به اختصار در اغلب کشورهای دنیا به آن COD  گفته می شود. براساس یک تحقیق دانشگاهی در سال 90، سرانه هر ایرانی بابت حق مسئولیت فنی داروخانه، حدود 2000 تومان در سال بوده است. حال سوال اینجاست که به ازای صرفه جویی این مبلغ در سال، چه حقی را متقابلا از یک بیمار سلب کرده ایم؟ آیا عقل واقعا به این معامله حکم می کند؟ 

از بعد اقتصادی جالب است بدانیم که یک سوپر یا هایپر مارکت، پول کالا را نقدا از خریدار دریافت می کند، اما یک داروخانه حدود 70 درصد از قیمت یک نسخه بیمه ای را بعد از 5 یا 6 ماه دریافت می کند! آیا این منصفانه است که انگیزه داروخانه از دریافت این تعرفه را، سود جویی بدانیم؟

کلام آخر اینکه اینکه پافشاری داروسازان کشورمان برای دریافت این تعرفه نه بعد اقتصادی آن، بلکه حیثیتی است. چرا که زیر سوال بردن آن، شان یک فرهیخته دانشگاهی در عالی ترین رده، که قانون مسئولیت سلامت بیماران و مراجعین به داروخانه را برعهده او گذاشته است را در حد یک کالا فروش معمولی تنزل می دهد. لذا انتظار دارد تا با پیشگیری از چاپ تحلیل های یک جانبه و سطحی، مانع سلب اعتماد بین بیماران و جامعه پزشکی شوید. مجددا از بذل عنایت جنابعالی قدردانی می کنم.

با سپاس 

دکتر سید مهدی سجادی

دبیر انجمن داروسازان ایران