نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 31 فروردين 1395 نظرات ()
اين بيماري در زنان نژاد آسيايي به‌خصوص نژاد زرد بيشتر ديده مي‌شود. همين‌طور زنان وقتي خيلي زود (زير 20 سال) يا خيلي دير (بالاي 40 سال) حامله شوند، بيشتر در معرض خطر بيماري هستند و هرچه سن مادر بيشتر باشد، خطر بيماري بيشتر است. در برخي مطالعات ديده شده مصرف قرص‌هاي جلوگيري مي‌تواند در بروز انواعي از مول موثر باشد، اما اين مطالعات كاملا تاييد نشده است. همين‌طور ديده شده كم مصرف‌كردن ويتامين
به هرحال، هر گاه اين بيماري تشخيص داده شد، در اولين فرصت اقدام به كورتاژ و تخليه رحمي مي‌شود. به دنبال كورتاژ مهم‌ترين مرحله درمان شروع مي‌شود، يعني ضمن اين كه نتيجه كورتاژ براي بررسي به آزمايشگاه پاتولوژي فرستاده مي‌شود. به‌صورت هفتگي سطح خوني بتا اچ‌سي‌جي اندازه‌گيري مي‌شود. اين هورمون كه از جفت ترشح مي‌شود، همان ماده‌اي است كه طي تست حاملگي مثبت مي‌شود. اين ماده در حالت عادي و پس از كورتاژ بتدريج پايين مي‌آيد، اما در بيماراني كه مول در آنها به سمت بدخيمي مي‌رود، به دنبال كورتاژ پايين نمي‌آيد و گاه حتي بالا مي‌رود و علامت نياز به درمان‌هاي وسيع‌تر است.
در كسي كه سطح بتا اچ‌سي‌جي پايين مي‌آيد، بايد پيگيري و اندازه‌گيري سطح اين هورمون حداقل 6 ماه ادامه يابد و در اين مدت بيمار به هيچ عنوان باردار نشود. (در اين موارد بهترين روش جلوگيري از بارداري، مصرف قرص جلوگيري بلافاصله پس از كورتاژ است). پس از 6 ماه منفي‌بودن بتا اچ‌سي‌جي احتمال عود بيماري و بدخيم‌شدن آن بسيار كم است و بيمار مي‌تواند باخيال راحت باردار شود و بداند احتمال اين بيماري بسيار كم و حدود يك درصد است.
در كساني كه بتا اچ‌سي‌جي كم نشده يا زياد شود و دچار مول دائم يا بدخيم شده‌اند نياز به شيمي‌درماني و بررسي‌هاي بيشتر دارند، زيرا ممكن است بيماري به جاهاي ديگر از جمله ريه، كبد يا مغز انتشار يافته و به خطرات بيشتري براي بيمار منجر شود. خوشبختانه بيشتر اين بيماران درمان مي‌شوند و پس از پيگيري مناسب حداكثر 2 ساله مي‌توانند باردار شوند. احتمال اين‌كه حاملگي بعدي (به دليل شيمي‌درماني) با مشكلي روبه‌رو شود، وجود ندارد و احتمال بروز مول مجدد هم بسيار كم است.