نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 30 فروردين 1395 نظرات ()
براي تجربه ی عشق كامل ، يعني عشقي كه تمام اوصاف عشق را در بر داشته باشد ، این عشق بايد داراي سه مؤلفه باشد ؛
۱. تعهد ( دارا بودن مسئولیت)
۲. تمایل ( هیجان و شهوت)
۳. صمیمیت
«صميميت» جزء عاطفي است و شامل احساس نزديكي و اشتراك احساسات است.
«تمایل ، هيجان و شهوت» جزئي انگيزشي و شامل جاذبه جنسي و احساس شاعرانة «عاشق بودن» است.
«تعهد» جزء شناختي و بازتابي است و از نيت شخص خبر مي‌دهد كه از رابطة پايدار حكايت دارد.
او معتقد بود كه اگر تعادل اين سه عامل به هم بخورد مفهوم جديدي از عشق شكل ميگيرد كه با مفهوم عشق كامل تفاوت دارد.
و نمی توان به آن عشق کامل گفت.
مثلا اگر فردي نسبت به فرد فقط احساس صميميت داشته باشد، اينجا بين دو نفر تنها رابطة دوستي به وجود خواهد آمد.
و اگر تنها( تمایل، هيجان و شهوت) باشد، عشق خياباني، شكل ميگيرد.
اگر (تمایل ، هيجان و شهوت) و (صميميت) باشد و تعهد نباشد، در آن صورت شاهد عشق رمانتيك هستيم، اما تعهدی در میان نیست.
و اگر رابطة (صميميت) و( تعهد ) بالا و تمایل و هيجان و رابطه ضعيف باشد یا نباشد ، در آن صورت عشق رفاقتی ( هم اتاقی ) بدون رابطه شكل گرفته است .
منبع : Sternberg, R . et al., The psychology of love , p253.
( عشق واژه ای نیست که تنها با دوستت دارم و داشتن لحظه های رمانتیک ، شکل گیرد.تعهد ، تمایل و صمیمیت از نگاه اشترانبرگ مکمل یکدیگرند.
عشق قدرتی است ، زیبا و معنوی و موهبتی از جانب حق تعالی است .)
@golestancenter2