نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 30 فروردين 1395 نظرات ()
بیماری دوپویترن یا انقباض دوپویترن (به انگلیسی: Dupuytren's contracture یا Dupuytren's disease) انقباض و جمع‌شدگی انگشتان دست و یا پا است که بعلت بیش‌رویش نیام کف دست یا پا و جمع شدگی آنها، انگشتان در حالت فلکسیون، ثابت می‌مانند. این بیماری که علت ناشناخته دارد برای اولین بار توسط چراح و کالبدشکاف فرانسوی بارون گیوم دوپویترن در سال ۱۸۳۱ گزارش و درمان شده است.[۱]
تغیرات بافت کلاژن و هیپرپلازی دسته های نیام کف دست باعث بروز بیماری می گردد، ولی علت ایجاد آن مشخص نیست. این الیاف بافت همبند ضخیم شده و جمع میگردند و در ابتدا بصورت گرهک هستند ولی بتدریج بهمدیگر پیوسته و بشکل نوار ضخیم و سفت باعث خم شدن انگشت مربوطه می شوند. هرچند علت بیماری مشخص نیست ولی عامل ژنتیکی در بروز آن مؤثر است. نوع و شدت کار شخص ارتباطی با بروز بیماری ندارد. [۲]
شیوع بیماری در مردان بالاتر از سن ۴۰ سال است ولی در زنان و کودکان هم دیده می شود و در میان جمعیت شمال اروپا شیوع بیشتری دارد.[۲]
علائم بیماری شدت و ضعف مختلف دارد و از وجود یک گرهک کوچک تا جمع شدگی کامل انگشت متغیر است. معمولاً انگشت جهارم و کوچک گرفتار می شوند ولی در انگشتان دیگر نیز دیده می شود. در مواردی که بیماری پیشرفته گردد سفتی نیام بشکل نوار از کف دست تا انگشت امتداد دارد و همانند تاندون خم کننده انگشت خودنمایی می کند.
بیماری و جمع شدگی نیام معمولاً بدون درد است و در موارد شدید با اختلال فعالیت دست همراه است و دست‌دادن و پوشیدن دستکش مشکل می گردد.[۳]
با وجودیکه علت بیماری مشخص نیست ولی زمینه ارثی، دیابت، سیگار و نوشیدن الکل، از عوامل مساعد کننده است.[۴]
در اکثر موارد نیاز به درمان ندارد ولی در مواقعی که علائم شدید بوده و باعث اختلال در فعالیت طبیعی دست گردد اقدام درمانی لازم می آید. در بیمارانی که چسبندگی و تغیر شکل شدید است نیاز به درمان جراحی و برداشتن بافت مبتلا لازم می‌آید. از درمان های دیگر می توان به پرتودرمانی، تزریق کلاژناز به داخل نیام و همچنین برداشتن نیام ضخیم شده با سوزن اشاره کرد.[۵] [۳]