نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 30 فروردين 1395 نظرات ()
بیش از هر روز دیگر
بیش از هر روزدیگر آرزوی کسی را دارم که میتواند
تمام زخمهای دنیا را مرهم باشد
وبرای تمام دلها سنگ صبور
وقتی تصویر کودک نیجریایی که گردن زده شده وخون پاکش روی زمین
ریخته را میبینم به انسان بودن خود شرم دارم
چرا ازدستم کاری برنمی آید؟
مثل آن غریق که چیزی برای نجات وبرای چنگ زدن پیدا نمیکند
تورا صدا میزنم
ای صاحب سالها وقرنهایی که بی تو بودن
تنها دلیل اسارت ثانیه هایشان بوده
من این روزها با خواندن وصیت شهدای حرم برای فرزندانشان
بیش از روزهای پیش آرزوی بودنت را میکنم.