مقدمه

تازه ها

مقدمه

نظرات ()

با سلام خدمت همه دوستان و دانش پژوهان عرصه مخابرات و فناوری اطلاعات مطالب این وبلاگ بیشتر در مورد مخابرات و شبکه می باشد که قسمتی از آن بصورت تجربی که حاصل چندین سال تجربه در قسمت توسعه و پشتیبانی شبکه مخابرات  و سالن دستگاه بوده نوشته شده و قسمت دیگر برگرفته از مطالب کتاب و مقالات و نکته برداری در کلاس های شبکه و مخابرات میباشد امید است که این وبلاگ بتواند شما عزیزان را هرچه بیشتر با اصطلاحات و عنواین مخابراتی آشنا کرده و گامی موثر در پیشبرد شما سروان گردد. اگر در جای به اشتباه یا ناقص مطلبی نوشته شده از سروران عزیز خواهشمندم در این زمینه با توضیحات کامل جهت رفع هرگونه نقص و مشکل به اینجانب اطلاع دهند و در پایان  از دوست و همکار عزیزم جناب آقای مهندس محمدباقر تیموری کمال تشکر و قدردانی را دارم که مشوق اصلی بنده در زمینه های مختلف بوده اند 

  • مخابرات در جهان:
    • تلفن از نظر لغوی مرکب از دو کلمه Tele (دور) و Phone (صوت) می‌باشد که بوسیله الکساندر گراهام‌بل اسکاتلندی در امریکا در تاریخ 1876 میلادی (برابر با 1255 شمسی) ساخته شد. تلفن، از جهت فنی، دنباله تلگراف شمرده می‌شود. بهمین دلیل در بیان تاریخچه تلفن، به سابقه اختراع تلگراف برمی‌گردیم.
    • تلگراف برقی، نخستین اختراع عصر ارتباطات الکتریکی و الکترونیکی است که ساموئل مورس آمریکایی آن را به نام خود در سال 1222 شمسی به ثبت رساند. (1843 میلادی)

 

  • مخابرات در ایران:
  •  
    • در ایران، 14 سال پس از اختراع تلگراف یعنی در 1236 شمسی، اولین خط تلگراف بین تهران و چمن سلطانیه (نزدیک زنجان) نصب و راه‌اندازی شد و دو سال بعد به سمت زنجان و تبریز و جلفا امتداد یافت و به شبکه تلگراف روسیه پیوست و روزبه‌روز توسعه یافت. ایران در 1248 خورشیدی، به عضویت اتحادیه بین‌المللی تلگراف – که بعدها به اتحادیه بین‌المللی ارتباطات راه دور تغییرنام یافت، درآمد.
    • چند سال پس از اختراع تلفن یعنی در 1269 خورشیدی بین دو ایستگاه ماشین دودی تهران و شهرری اولین خط تلفن برقرار شد. روند توسعه کمی و کیفی مخابرات از مرحله تلفن مغناطیسی تا مرحله خودکار و ارتباطات ماهواره‌ای در ایران ادامه یافت.
    • در سال 1308، امور تلفنی به شکل یک اداره زیرنظر وزارت پست و تلگراف قرار گرفت و از آن پس، این وزارتخانه به وزارت پست و تلگراف و تلفن تغییر نام داد.
    • در سال 1313 تمامی شرکتهای تلفن موجود در سطح کشور در هم ادغام شدند و شرکتی واحد، به نام شرکت سهامی تلفن ایران با مشارکت آن و زیر نظر وزارت پست و تلگراف و تلفن بوجود آمد و فعالیتهای ارتباطی – مخابراتی کشور به دو سازمان مستقل دولتی سپرده شد. به دلیل افزایش جمعیت شهرها و ضرورت ایجاد ارتباط بین نقاط دور و نزدیک، بموجب قانون تاسیس و اساسنامه شرکت مخابرات ایران مصوب خردادماه 1350، شرکت سهامی تلفن ایران، منحل و تمامی دارایی‌ها و دیون و مطالبات و تاسیسات و کارکنان آن به شرکت جدیدالتاسیسی به نام مخابرات منتقل شد و از سال 1351 امور تلگراف و تلفن و بی‌سیم و همه تجهیزات مخابراتی وزارت پست و تلگراف و تلفن، با شرکت سهامی در هم ادغام شدند و سازمان جدیدی به نام شرکت مخابرات ایران پدید آمد که از آن تاریخ تا امروز به همین نام و تحت نظارت وزارت پست و تلگراف و تلفن فعالیت داشته است.
    • به منظور تغییر ساختار و خصوصی‌سازی در شرکت مخابرات ایران، اساسنامه شرکت مادر تخصصی مخابرات به تصویب رسیده است. بنابراین شرکتهای ارتباطات زیرساخت، ارتباطات سیار و ارتباطات دیتا از شرکت مخابرات ایران جدا شده و به غیر از شرکت ارتباطات زیرساخت، باقی شرکتها به همراه شرکتهای مخابرات استانی به ترتیب خصوصی‌سازی خواهند شد. در نتیجه شرکت مادر تخصصی مخابرات تنها قانونگزار بوده و شرکتهای دیگر امور اجرایی را به عهده خواهند داشت.
منابع:
  •  کتاب ارتباطات در انقلاب اسلامی
  •  مخابرات و ارتباطات دوربرد و پایه‌گذاران آنها