خبرگزاری آیصد (جدیدترین و جذاب ترین اخبار ایران و جهان)

نشر توسط:admin Views 25 تاریخ : 12 اسفند 1394

«گرید 2» بازی خوبی است؛ ولی یادمان نرود فوق العاده نیست.

«کدمسترز» در ساخت بازی های مسابقه ای ید طولایی دارد. از «گرید» و f1 گرفته تا «درت»، این سازنده توانسته بهترین تجربه های رانندگی را در اختیار بازی کننده قرار دهد.
بعضی مواقع تلاش آن ها برای ساخت بهترین بازی باعث شده سایر بازی های شبیه سازی رانندگی تحت تاثیر بازی های این شرکت قرار بگیرند.
قبل از هرچیز بگذارید روشن کنم که من تا به حال گرید 1 را بازی نکرده ام. از چند و چون آگاه بودم ولی هیچگاه بازیش نکردم. اما آنچه که در گرید2 پیدا کردم این است که این یک بازی مسابقه ای است که شاید جزییات و حواشی گرن توریسمو یا فورتزا را نداشته باشد، ولی کیفیت و قدرت زیادی را در یک بسته ی کوچک جای داده است.

حس ناب رانندگی

باید بگویم که گرید 2 در بخش های مربوط به رانندگی کاملا درست و خوب عمل می کند. شما نسبت به رانندگی یک احساس واقعی خواهید داشت، این خصیصه را هنگام پیچیدن بیشتر متوجه می شوید. این بازی یک ترکیب عالی از دریفت های خیابانی و مسابقه های حرفه ای و پیشرفته است، که از آغاز اولین مسابقه کاملا مشهود است. ترکیب بی نظیر این دو مشخصه، کمی حالت آرکید را نیز به بازی اضافه می کند، به طوری که حتی کسانی که اولین بار نیز به بازی می پردازند در آن مشکل خاصی نخواهند داشت. البته یادتان باشد، این به معنی راحتی کار نخواهد بود، شما بارها و بارها تصادف کرده و ماشینتان را درب و داغان خواهید کرد، اما این سختی به شکلی نیست که مانند f1 به شدت توانایی های شما را به چالش بکشد. در بیانی ساده، شما با خوشحالی وارد بازی می شوید و از آن لذت خواهید برد، هر چند گاهی اوقات به چالش کشیده می شوید. آیا کسی با این شکل از گیم پلی مشکلی دارد؟

همانگونه که متوجه شده اید، کنترل کردن بازی کاملا آسان و قابل درک است که این امر بازی کردن را نیز آسانتر می کند. شما از r2 برای گاز دادن، l2 برای ترمز کردن(پشت هم فشردن l2 در سرپیچ ها باعث می شود ماشین شما دریفت کند)استفاده خواهید کرد. با زمان بندی درست دریفت(با استفاده از آنالوگ ها) شما به راحتی می توانید بسیاری از راننده های دیگر را جا بگذارید. عملکرد هر ماشین در سر پیچ ها با هر ماشین دیگری متفاوت است. بازی با یک فورد موستانگ شروع می شود(مدل استیو مک کویین از شرکت بولیت)که با سنگینی خاصی حرکت می کند و کنترلش آسان است، اتومبیل بعدی که می گیرید یک نیسان است که پایداری موستانگ را ندارد، ولی وزن کمتری دارد!با استفاده از هر اتومبیلی، کنترل های بازی فرقی نمی کند ولی تفاوت بین اتومبیل ها برای چالش برانگیز کردن بازی کافی است. شما با چنین حالتی قبلا در بازیهای دیگر برخورد کرده اید، این عنوان نیز کنترل های کمتر و اتومبیل های بیشتری را برای تنوع در بازی قرار داده است، بدون این که بازی کننده سر در گم شود.

با جلو رفتن در بازی، تنوع مسیر ها هم بیشتر می شود اما انتظار چیزی مثل فورتزا را نداشته باشید. از مناطق کوهستانی کالیفرنیا گرفته تا محله های فقیر نشین شیکاگو و میامی…(باز هم تاکید می کنم این تنوع مثل فورتزا نیست، ولی به قدری هست که از آن لذت ببرید.)

شما همچنین چند رانندگی در شب را نیز تجربه خواهید کرد،که خود به نوعی چالش برانگیز است و خصیصه ی جالبی به نام «مسیر زنده» دارد.جذابیت این حالت در این است که مسیر بازی به شکلی پویا تغییر شکل می دهد.این به این معنی نیست که مثلا ناگهان جلوی شما یک پل سبز شود،بلکه وقتی در حال رانندگی هستید،بازی به طور خودکار پیچ های جدیدی را به مسیر اضافه خواهد کرد که شما باید خود را با آن ها در لحظه وفق دهید.

مسیر زنده

شما همچنین چند رانندگی در شب را نیز تجربه خواهید کرد، که به نوعی شما را به زحمت می اندازد و خصیصه ی جالبی به نام «مسیر زنده» دارد. جذابیت این حالت در این است که مسیر بازی به شکلی پویا تغییر شکل می دهد. این به این معنی نیست که مثلا ناگهان جلوی شما یک پل سبز شود، بلکه وقتی در حال رانندگی هستید، بازی به طور خودکار پیچ های جدیدی را به مسیر اضافه خواهد کرد که شما باید خود را با آن ها در لحظه وفق دهید. شما انتظار چنین تغییراتی را ندارید و شاهد اتفاق افتادن آن ها هم نخواهید بود. این کمی بازی را سخت و مشکل میکند و باعث می شود بعضی از گیمر ها بیشتر به خودشان فشار بیاورند، اما جالب است!جدا از خاصیت مسیر زنده، تغییر مسابقه ها به لطف وجود مدل های گوناگون در بازی مشهود است، گرید 2 در این زمینه موفق بوده و حالت های مختلفی را برای مسابقه دادن در اختیارتان می گذارد. حالت هایی مثل پایداری، حذف و یا حالت حمله ی زمانی!

روش ها زیادی برای بازی کردن وجود دارد و به دلیل زمان کوتاه هر مسابقه در بازی شما به تجربه کردن همه ی آن ها علاقه نشان خواهید داد. هر کسی نظر خود را دارد ولی ما حتی در بازی های بزرگ نیز شاهد حالت های خسته کننده و طولانی بوده ایم. یک بازی با مدت زمان مسابقه ای کمتر مثل گرید2، در حالت هایی مثل حمله ی زمانی خوب عمل میکند، در حالی که وقتی همین حالت را در گرن توریسمو بازی میکردم خوابم می برد!

انگیزه ی اصلی از امتیازی است که پایان هر مسابقه به بازیباز اختصاص داده می شود.حتی اگر مقام پنجم را نیز در یک مسابقه بدست آورید،هنوز هم تعدادی طرفدار به جمع طرفداران شما اضافه خواهند شد.هر چه عملکرد بهتری در مسابقه ها داشته باشید و هرچقدر هیجان انگیز تر مسابقه دهید،هواداران بیشتری پیدا خواهید کرد،که به معنی امتیاز بیشتری نیز خواهد بود.

جنونی به نام امتیاز

گرید 2 در بخش داستان نیز خوب عمل کرده و با خط داستانی اش توانسته مسابقه ها را به خوبی به هم مرتبط کند. در آغاز شما به عنوان یک مسابقه دهنده ی ناشناس کار خود را شروع می کنید و پس از اولین مسابقه «پاتریک کالاهان» شما را استخدام می کند و شخصیت اول بازی که شما باشید را وارد سری مسابقه های جهانی می کند. هر چقدر که در این سری مسابقه ها بهتر عمل کنید، اتومبیل های بهتر و جوایز بهتری نیز دریافت می کنید. مزیت داستان بازی این است که بازی کننده را تشویق به عملکرد بهتر می کند.
انگیزه ی اصلی از امتیازی است که پایان هر مسابقه به بازیباز اختصاص داده می شود. حتی اگر مقام پنجم را نیز در یک مسابقه بدست آورید، هنوز هم تعدادی طرفدار به جمع طرفداران شما اضافه خواهند شد. هر چه عملکرد بهتری در مسابقه ها داشته باشید و هرچقدر هیجان انگیز تر مسابقه دهید هوادارن بیشتری پیدا خواهید کرد که به معنی امتیاز بیشتری نیز خواهد بود. این امتیاز مانند خون برای ادامه ی حیات در گرید 2 است چرا که با امتیاز بالاتر فرصت های بیشرتی در اختیار گیمر قرار خواهد گرفت. بنابراین این خود انگیزه ی دیگری برای گیمر ایجاد خواهد کرد که مسیر ها را چندین بار بازی کرده و در آن ها به موفقیت برسد. البته شاید این خود بر خسته کننده بودن بازی اضافه کند.

گله ی اصلی من از این بازی خیلی ساده است! این ریسینگ شبیه ریسینگ های بزرگ نیست. همه چیز آنقدر سریع اتفاق می افتد که حس کوچک بودن بازی القا می شود. این بازی آن فضای باز و آزادی عملی که بازی هایی مثل f1 دارند را ندارد. برای مثال شما در انتخاب مسیر ها محدودیت دارید و این واضح است. حتی با وجود این که بعضی اوقات مسیر ها را باید برعکس مسابقه دهید بازهم خیلی هایشان تکراری هستند. مسیر های میامی تفاوت چندانی با مسیر های شیکاگو ندارند. پیچ ها یکجور به نظر می آیند، خیابان ها یک شکلند، کلا همه چیز آشناست، حتی با وجود این که شاید سناریوی بازی عوض شده باشد. شاید باید خلاقیت و تنوع بیشتری در مسیرها به کار گرفته می شد به شکلی که هر مسیر متمایز از دیگری باشد. من معتقدم این دلیل اهمیت و نقش پررنگ «مسیر زنده» است چرا که این حالت توانسته تا حدودی این نقیصه را جبران کرده و مسیر ها را زنده نگه دارد ولی با این حال این برای بازی ای مثل گرید 2 کافی نیست و حس تکرار همچنان در آن وجود دارد. این حس تکرار خود باعث کوچک تلقی شدن جهان بازی می شود.

مزیت داستان بازی این است که بازی کننده را تشویق به عملکرد بهتر می کند!

تاثیرات محیط و گرد و غبار روی اتومبیل ها طی مسابقه ها قابل لمس و دیدن است.این شامل دود ناشی از چرخ ها،دود ناشی از موتور ضربه دیده ی اتومبیل و ذرات خاکی که به هوا پرتاب می شوند است.اتومبیل ها و محیط جزییاب بالایی دارند که گاهی اوقات دوست دارید دوباره ریپلی کرده و آن ها را تماشا کنید.البته انتظار دیگری هم از کدمسترز نبود.

قدرت تخریب پذیری بالا

با کنار گذاشتن این ایراد، یکی از تاثیر گذار ترین بخش های بازی ویژگی های بصری آن است، مخصوصا ماشین ها و قدرت تخریب پذیری آنها!
بدنه های اتومبیل ها عالی طراحی شده اند. دوست ندارم خیلی درباره ی اسپانسر ها و لوگوهای اتومبیل ها صحبت کنم(چرا که بسیار بد کار شده اند و زیبایی اتومبیل ها را کاهش می دهند)اما بازتاب های بدنه ها، سایه ها و حرکت اتومبیل ها در مسیر ها فوق العاده زیبا و دلنشین است. تاثیرات محیط و گرد و غبار روی اتومبیل ها طی مسابقه ها قابل لمس و دیدن است. این شامل دود ناشی از چرخ ها، دود ناشی از موتور ضربه دیده ی اتومبیل و ذرات خاکی که به هوا پرتاب می شوند است. اتومبیل ها و محیط جزییاب بالایی دارند که گاهی اوقات دوست دارید دوباره ریپلی کرده و آن ها را تماشا کنید. البته انتظار دیگری هم از کدمسترز نبود.
حالا که دارید از زیبایی های بازی لذت می برید، بهتراست حواستان به جاده باشد تا با دیوار روبرویتان شاخ به شاخ نشوید! حتما می پرسید چرا؟ بگذارید توضیح بدهم.
وقتی با موستانگ خود به دل یک دیوار بزنید، قیافه ی اتومبیل کلا عوض می شود. ممکن است یک گودی عمیق در قسمتی از اتومبیلتان ایجاد شود یا حتی باعث تغییر شکل چرختان شود. در بیشتر بازی های مسابقه ای این بدین معنی است که اتومبیل شما فقط زشت خواهد بود اما در گرید 2 این بدین معنی است که رانندگی با چنین اتومبیل زشتی، سخت خواهد بود! برای مثال، من نتوانستم سر یکی از پیچ ها در یک مسابقه به خوبی دریفت کنم، که باعث شد اتومبیلم از طرف راست به شدت با گارد کنار جاده برخورد کند و چرخم آسیب ببیند. من می توانستم از یک فلشبک استفاده کنم و به عقب برگردم (یعنی زمان را در بازی به عقب برگردانم و دوباره بپیچم)اما از آنجا که مسابقه  تقریبا رو به اتمام بود تصمیم گرفتم با همان وضع ادامه دهم. شاید فکر کنید که منظورم این است که کمی آسیب دیدگی در بدنه اتومبیلتان کار را سخت نخواهد کرد؟ نه خیر! تا پایان مسابقه کارم این بود که با موستانگی که به طرف راست کشیده می شد مبارزه کنم. البته با این که خودم را برای استفاده نکردن از فلشبکم سرزنش می کردم(که البته تعداد آنها هم محدود است)از این که با چنین آسیبی حالت جدیدی راتجربه می کردم لذت می بردم، چرا که این تنوع بیشتری به بازی های مسابقه ای می بخشد.

ارزش حقیقی گرید 2 در آن است که بازی کننده ها را با تجربه ای سریع و جالب در بازی های مسابقه ای آشنا می کند بدون این که آن ها نیاز به حرفه ای شدن داشته باشند.

ارزش حقیقی گرید 2 در آن است که بازی کننده ها را با تجربه ای سریع و جالب در بازی های مسابقه ای آشنا می کند، بدون این که آن ها نیاز به حرفه ای شدن داشته باشند. این بازی مسابقه دادن را با جذابیت تمام ارائه می کند و کاری که بازی های بزرگ با هزینه های سرسام آورشان می خواهند انجام بدهند را در دنیایی کوچک اجرا میکند.
من یک بازی کوچک، کوتاه و محدود را که جذاب باشد به سایرین ترجیح می دهم.