نشر توسط:admin Views 32 تاریخ : 3 اسفند 1394 نظرات ()
نوشتن سکوت میخواهد که در خانه ما کمتر این پدیده رخ می دهد...
نوشتن یک امر دلی است غرق زندگی شوی به احوالات دل کمتر میپردازی...
گاهی آنقدر غرق بچه میشوم که صبحانه چی بخورد ناهارش دیر نشود شیرش چند روز است عقب افتاده و لج کرده و نخورده ووو ...که نوشتن وبلاگ که سهل است خودم را هم بالکل فراموش میکنم...
یک زن خانه دار و یک مادر با همه دلنگرانی هایش برای بچه که زندگی او را در خود حل کرده ...
کاش کمی به خوبی های خودم در تربیت و رشد بچه هم فکر کنم گاهی دست مریزاد به خودم بگویم که ایول تربیت اش خیلی هم خوب است رشدش خیلی هم عالی است دستت طلا سه سال کم نذاشتی...
و اینقدر به کم و کاستی هایش فکرنکنم خودم را اذیت نکنم...
.
وبلاگ باز هم همان مشکل همیشگی را دارد که نمیشود بعضی از خبرها را زود مطرح کرد به علت بعضی از خوانندگانش...
باید به وقتش لو داد...