آشنایی با مواد منفجره قدیمی تر

تازه ها

آشنایی با مواد منفجره قدیمی تر

نظرات ()

مونیو ژلاتین
این ماده منفجره در واقع دینامیت است که حاوی نیترات آمونیوم می باشد . وبه دلیل حالت ژلاتینی این ماده به آن آمونیو ژلاتین گفته می شود. همچنین به این ماده ژلاتین ویژه نیز اطلاق می شود .
آمونیو ژلاتین پایدار بوده و قابل ذوب شدن نیست . این ماده بیشتر در معادن مورد استفاده قرار میگرد .
مواد منفجره ژلاتینی (ژله ای ) بین دهه های 1950 تا 1960 برای نخستین بار ساخته و جهت مصرف به بازار عرضه شد.
همچنین در در سال ۱۸۷۵ نوعی دینامیت توسط آلفرد نوبل ساخته شد که مخلوطی ژلاتینی شکل از ۹۲ درصد نیترو گلیسیرین و ۸ درصد نیترو سلولز بود که هنوز هم از مواد منفجره قوی صنعتی به شمار می رود. به دنبال آن در سال ۱۸۷۹ از مخلوط کردن نیترات سدیم و مواد دیگری به ژلاتین انفجاری ، مواد منفجره ضعیف‌تری به دست آمد. طیف گسترده ای از مواد منفجره بر این اساس ساخته و مورد بهره برداری قرار گرفتند.
طبق بررسی های نگارنده در معادن جهت آتشباری ( ایجاد انفجار ) از ماده منفجره ا ستفاده می شود که مواد تشکیل دهنده آن نیترات آمونیوم بعلاوه درصد مشخصی از سوخت های فسیلی (مانند گازوئیل ) به عنوان مواد تشکیل دهنده اصلی و موادی دیگر می باشد که پس از تهیه حالتی ژلاتینی پیدا می کند و با چاشنی انفجاری منفجر می شود، که ممکن است همان آمونیو ژلاتین باشد .

تصویر