نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 6 اسفند 1394 نظرات ()
لطفا به عبارات ذیل که طی مدت اخیر از سوی آقا ی دکتر حسن روحانی مطرح شده، دقت کنید:- به مذاکرات بدبین نیستم- کجای علوم باید اسلامی شود- صاحبان فرهنگ به ارشاد و گشت ارشاد نیاز ندارند- باید سانسور و ممیزی را برداریم مردم خودشان می فهمند- چرا یک عده بی‌سواد که از بخش‌هایی خاص پول می‌گیرند، باید حرف بزنند اما بزرگان، دانشگاهیان و اساتید ما سکوت می‌کنند؟- بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند، نمی توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد- مردم در 24 خرداد به افراط و تفریط، به خشونت، خودرأیی، تک‌رأیی، عدم مشورت، عدم تدبیر، رأی نه دادند و به اعتدال، تدبیر، عقلانیت، رأی آری دادند- دوران پیام های یکطرفه به سر آمده، دوران رساندن پیام از طریق بلندگوهای یکطرفه، منبرهای یکطرفه سنتی به سر آمده- ما نباید بر روی دنیا پنجه بکشیم و دایما سر جنگ داشته باشیم، عده ای حیات سیاسی شان در درگیری ها و آشوب هاست- ما باید با جامعه جهانی (1+5) تعامل و مذاکره کنیم- آمریکایی‌ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحت‌تر است- ما از همه می خواهیم با شناسنامه حرف بزنند و بگویند وابسته به کدام جناح هستندو... دهها مورد دیگربه دور از هرگونه حب و بغض سیاسی و جناحی، آیا بیان مطالب فوق از سوی دومین شخص کشور، موجب بسط آرامش و کاستن از حاشیه ها می شود؟ آیا ادبیات فوق که متاسفانه اخیرا رشد چشمگیری در کلام رییس دولت داشته، باعث هدررفت انرژی دولت و جامعه و سوق دادن آنها به سمت حاشیه های بی مورد و دست و پا گیر نمی شود؟ آیا حاشیه سازی های بی مورد احمدی نژاد و درگیرکردن دیگران با خود و درنتیجه کاهش کیفیت و کمیت خدمات به مردم درس عبرتی برای روحانی نیست؟به عبارت دیگر، تئوری پردازی های پرحاشیه فوق که مخالفان گسترده ای در میان نخبگان حوزه و دانشگاه دارد، کدامین گره را از گره های مرد را باز می کند؟ و آیا برای افکار عمومی این حق را قائل نیستید تا به این نکته بیندیشند که بیان این عبارات، تنها برای دادن آدرس غلط و گم کردن این نکته مهم است که برخی ها، عدم توفیق در تحقق وعده ها را در سایه تئوری پردازی های خاص پنهان می کنند؟از آقای رییس جمهور دعوت می شود تقویم روی میزش را توررق کند و بنگرد که در چشم به هم زدنی، یکسال از انتخاب مردم گذشت و تنها 3 سال برای خدمت زمان باقی است؛ یکسالی که نه تنها انتظارات مردم برآورده نشد، بلکه به نگرانی ها و دلواپسی های آنان نیز افزوده شد. دلواپسی هایی از جنس نگرانی حفظ عزت و استقلال و پیشرفت کشور گرفته تا رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی و...