اندر حکایات آزمایشگاه [ریزپردازنده]

تازه ها

اندر حکایات آزمایشگاه [ریزپردازنده]

نظرات ()

 اندر حکایات آزمایشگاه  [ریزپردازنده]

 تصمیم گرفتم این مطلب و بنویسم شاید به بعضی ها بر بخوره یکم یادشون بیاد وظیفشون به عنوان مسئول و سرپرست و ... چیه و باید چیکار بکنن که لقب مسئول رو گردشون سنگینی نکنه.

این ترم ما درسی داریم به نام آزمایشگاه ریزپردازنده که عملا فقط هزینه ای پرداخت کردیم واسش که آقایون اجازه بدن ما تو یه مکانی جمع شیم و سعی کنیم آزمایشاتمونو انجام بدیم و بقیه ی تعهدات دانشگاه نسبت به تامین قطعات و وسایل مورد نیاز واسه برگزاری این کلاس عملا به جمعه ها کنایه میزنه و تعطیله.

ما واسه این درس از واحد آزمایشگاه یه سری وسایل تحویل گرفتیم و چند سری نه.

که اون یه سری وسیله که مهم ترینشون یه میکروی ناقابل بود سوخته و داغون از آب درومد موند ٤ تا مقاومت و یکی دوتا تیکه ی دیگه که هنوز سالم بودنشون در هاله ای از ابهامه.

حالا اینکه به منبع تغذیه و  اسیلاتور و کریستال و باتن و مولتی متر و ... نیاز داشتیم و کسی بهمون تحویل نداد بماند.بعضی از آقایون موقع تحویل وسایل انگار ارث پدری از ما طلب دارن و موقع تحویل همون وسیله ی سوخته درب و داغون و البته چک نشده مدام ازت میپرسن که برش میگردونی؟؟؟میاریش؟؟؟ ما هم به رسم این روزا باید بگیم په نه په.

نمیدونم وظیفه ی یه شخص که اسمش مسئول هستش جز مراقبت و چک کردن مدام این وسایل چی میتونه باشه که درصد زیادی از وسایل عملا به لقاء الله پیوستن و کسی خبر نداره.

موندم تخصیص یه بودجه ی ناچیز و یه سفر چند ساعته به اصفهان یا تهران چقد هزینه برمیداره که تو عمر ٤ ساله ی تلف شده ی ما تو این دانشگاه هیچکس به فکرش نمیرسه.

که البته این امر به لطف روش سلسله مراتبی و مراد و مریدی مدیریت توی کشور ما به هماهنگی خیلی از مسئولین تو دانشگاه نیاز داره.

به هر حال روده درازی نمی کنم اما کاش حالا که یه حرکتی شده واسه دانشگاه و ساختمون جدید داره تاسیس میشه و مشکل ساختمون واحد آزمایشگاهها داره حل میشه بعد رفتن ما آقایون مسئول (از بالا تا پایین) با سهل انگاری و پشت گوش اندازی اجر خودشونو ضایع نکنن و حداقل مشکل وسایل آزمایشگاه رو که فقط به این درس مربوط نمیشه متاسفانه حل کنن تا  انقد سر کلاس وقت استاد و دانشجو واسه کلنجار رفتن با وسایل تلف نشه.(با چشم پوشی از قسمت اعصاب خوردی و کلافگیش)

خدا میدونه که هدف از نوشتن این مطلب فقط پیشرفت دانشگاهیه که ٤ سال توش درس خوندیم و دوس نداریم پشت سر خودش و مسئولاش حرفی باشه از این بابت و الا از ما که گذشت هرچی بود و نبود.

به امید روزی که بشنویم رئیس دانشگاه پیام هر کی که هست با غرور بگه ما بهترین دانشگاه غیر انتفاعی کشوریم و کسی به حرفش نخنده.