خبرگزاری آیصد (جدیدترین و جذاب ترین اخبار ایران و جهان)

نشر توسط:admin Views 23 تاریخ : 31 ارديبهشت 1395

برنامه‌های نوشته شده به زبان C در فایلی متنی با پسوند c. ذخیره می‌شوند. به این فایل، کد منبع (source code) گفته می‌شود. فایل کد منبع برای اجرا باید به زبان ماشین ترجمه شود که به اینکار ترجمه (compile) و به برنامه‌ای که عمل ترجمه به زبان ماشین یا زبان دیگر را انجام می‌دهد مترجم (compiler) می‌گویند. کامپایلرهای متعددی برای زبان C و برای سیستم‌عامل‌های مختلف نوشته شده است، مانند Clang. معمولاً برنامه نویسان C در برنامه‌های خود از یک سری از کدهای از پیش آماده شده برای انجام عملیات متداول (مانند محاسبه جذر و یا سینوس) استفاده می‌کنند که برنامه آنها قبلاً نوشته و ترجمه شده است. این برنامه‌ها یا در قالب کتابخانه‌های استاندارد توسط شرکت‌های ارائه کننده نرم‌افزار و یا توسط دیگر برنامه‌نویسان نوشته و در اختیار شخص یا بر روی اینترنت قرار داده شده است که در چنین وضعیتی باید کد منبع با کدهای مربوط به برنامه‌های کمکی پیوند زده‌شود. برای اینکار نیاز به یک پیوند دهنده (Linker) داریم و نتیجه این عمل یک فایل اجرایی خواهد بود. مرحله بعدی اجرای برنامه و دادن ورودیهای لازم به آن و اخذ خروجی‌ها می‌باشد. در شکل زیر این مراحل نشان داده شده‌اند.

 

یک برنامه ساده با ورودی و خروجی

مسلماً انجام مراحل بالا برای اجرای هر برنامه زمان‌بر می‌باشد، بهمین دلیل اکثر توسعه‌دهندگان کامپایلرها، محیط‌هایی را برای برنامه نویسی ارائه کرده‌اند که کلیه مراحل بالا را بطور اتوماتیک انجام می‌دهند.

به این محیط‌ها Integrated Development Environment (سرواژه:IDE) (محیط توسعه مجتمع) گفته می‌شود. این محیط‌ها دارای یک ویرایشگر متن می‌باشند که معمولاً دارای ویژگی‌هایی همچون استفاده از رنگ‌های مختلف برای نشان دادن اجزای مختلف برنامه مانند کلمات کلیدی و قابلیت تکمیل اتوماتیک قسمت‌های مختلف برنامه می‌باشد. پس از نوشتن برنامه و Run کردن آن، کلیه عملیات فوق بطور اتوماتیک انجام شده و برنامه اجرا می‌گردد. علاوه براین، این محیط‌ها معمولاً دارای امکانات اشکال‌زدایی برنامه (Debug) نیز می‌باشند که شامل مواردی همچون اجرای خط به خط برنامه و یا دیدن محتویات متغیرها در زمان اجرا است.