نشر توسط:admin Views 54 تاریخ : 25 ارديبهشت 1395 نظرات ()
گلین بالا را به دو شکل می ساختند یکی به صورت ساده و بدون دست و دیگری دارای دست و پا که الخوردی نام داشت گلین بالای ساده از پیچاندن پارچه هایی از جنس ایپک ،کودری، مخمر و ... به دور یک تکه نی (قارقی) درست می شد و با نخ مشکی چشم ها و ابروانش را درست می کردند اما نوع دیگرش که الخوردی نام داشت دارای دست و پا بود و مانند لباسهای زنان برای آنان لباس می دوختند . پیراهنش (کوینک) از چند تکه به نامهای یاخالیق ، بویوند وروخ ،قاپاخ ، خشتک ، قوللوق ، دستک ، یانلیق و بویلوق دوخته می شد و دیزدیک که بهترین آن هشت تخته بود از کوبه که نوار سیاهی به نام قارا روی آن می کشیدند درست می شد از روی پیراهن لباس دیگری که یل نام داشت ، می پوشیدند که شبیه جلیقه های امروزی بود و مانند کت امروزی دارای ساق بود اما جلیقه ای هم برای گلین بالا و حتی تازه عروس ها می دوختندو یخه آن را با پولک ها و سکه ها تزئین می کردند.
رنگ در لباس گلین بالا :
رنگ لباس گلین بالا معمولا از رنگهای شاد و بخصوص رنگ قرمز از جنس پارچه های ایپک و مخمر بود که نشان از شادابی و شادی بود و از رنگهای آبی و مشکی در لباس استفاده نمی کردند و چادر گلین بالا را سفید می دوختند و بر این باور بودند که عروس باید با چادر سفید وارد خانه بخت شود و با کفن سفید نیز از آن خارج شود .
با تخلیص از مقاله عروسک ها و اسباب بازی های بومی- محلی منطقه مغان
شکر سیف اللهی- مردادماه ۸۶
(البته در این مقاله این عروسک بعنوان عروسک محلی مغان معرفی شده است که بنظر من بهتر بود آقای سیف اللهی با تحقیق کامل این مقاله را می نوشتند چرا که این عروسک از فرهنگ خطه ساوالان گسستنی نیست...مادربزرگان، مادران و دختران مشگین شهری هنوز هم خاطرات این عروسک را به همراه دارند...)
و متاسفانه در هفته نامه تعطیلات نو نیز این عروسک بعنوان عروسک منطقه مغان معرفی شده است.