خبرگزاری آیصد (جدیدترین و جذاب ترین اخبار ایران و جهان)

نشر توسط:admin Views 28 تاریخ : 25 ارديبهشت 1395

                                                          نگاهی به نمایش           

                                                   «شب آوازهایش را می خواند»

                                    اثر یون فوسه- به طراحی، دراماتورژی و کارگردانی رضا گوران

                                                                                                           صمد چینی فروشان

دراین که نسل میانه ی هنرمندان تئاتر معاصرما ، ذهن های خلاق و توانمندی دارند و از ظرفیت های تمام نشدنی در خلق فضا های  دیداری و شنیداری توجه برانگیز و جذاب برخوردارند شکی نیست، اما آنچه در مواجهه ی این نسل با  آثار ترجمه شده ی غربی، سئوال برانگیز جلوه می کند، گرایش افراطی آن ها به ساخت شکنی وعبور ازمحدوده های سبکی و ساختاری اینگونه متون و درگیرکردن آن ها با نوعی از مکاشفات ذهنی فراتر از ظرفیت های معنایی و ساختاری آن ها درحوزه ی اجرایی است که گرچه جای بررسی چندوچون آن دراین گونه نقدهای عجولانه ی جشنواره ای  نیست اما مایلم دراین مختصر و به بهانه ی مشارکتم درنقد آثار چهاردهمین جشنواره ی تئاترفجر1394، درحد طرح مسئله به آن بپردازم تا زمینه ای حداقلی را برای آسیب شناسی های گسترده تر آینده در رابطه با "هنجارهای" تئاترمعاصر ایران فراهم کرده باشم.

این گرایش عمدتاً فراگیر،ازوجود نوعی نا هنجاری شناختی در تئاتر کشور خبرمی دهد که ریشه ی آن را باید در مسایل جامع ترمربوط به فرهنگ تئاتری در ایران امروز جستجوکرد. اشتیاق پنهان به عبور از محدودیت های بیان هنری ، مواجهه ی غیرمستقیم هنرمندان معاصر ما با جلوه های رنگارنگ خلاقیت هنری در مغرب زمین و فاصله ی روزافزون اندیشه و بیان هنری از واقعیت های زندگی روزمره  در ابعاد ملی را نباید در آسیب شناسی های آینده ی تئاتر معاصر از نظر دور داشت.