نشر توسط:admin Views 27 تاریخ : 25 ارديبهشت 1395 نظرات ()
بله خب، کاملا صحیح است. تنها از یک ذهن مازوخیستی با این ابعاد خطرناک فیلم سادیستیک "پرویز" پدید می آید. فیلمسازی که هدفش آزار تماشاگر است، باید از آزار خود لذت برده باشد تا وسط اکران فیلم خودش سالن را ترک کند و به هدفش برسد . اگر هدف واقعا مخاطب گریزی بوده است، پس باید گفت بسیار موفق است. با این تفاسیر این فیلم با اکران طولانی مدتش در گروه هنر و تجربه توانسته است حدودا، حداقل 500 الی 600 مخاطب را تا انتها بر صندلی سینما بنشاند، که بدون شک با تعابیر جناب فیلمساز، همگی را باید از زمره مازوخیستان قرار خواهد گرفت. فیلمساز ناخواسته به معدود مخاطبانش توهین می کند و عجیب تر آن است که این جمله را با اعتماد به نفس بالا وغروری کاذب بیان می کند. این چه طرز تفکرسخیف و فاسدی است که با حمایت "هنر و تجربه" هر روز بیشتر از بیش باد می شوند و به سینما و مخاطبانش بی احترامی می کند. این فیلم از هنر (زیبایی شناسی) چه می فهمد، هنر بی مخاطب هم مگر داریم؟ - تجربه جدیدی هم در کار نیست که بتوانیم از آن منظر فیلم را مورد بررسی قرار دهیم. پس تنها همانطور که فیلمساز اذهان دارد، هدف تنها گاز گرفتن و شکنجه مخاطب است تا او را از سالن بیرون کند. واقعا دست مریزاد به هنر و تجربه با این بچه بزرگ کردنشان ...