برای تولد روبرتو روسلینی

تازه ها

برای تولد روبرتو روسلینی

نظرات ()

روبرتو روسلینی  (۸ می ۱۹۰۶ - ۳ ژوئن ۱۹۷۷) کارگردان مشهور از پایه‌گذاران نئورالیسم در سینمای ایتالیا بود. و را پدرخواندهٔ «موج نو» سینمای فرانسه می‌دانند. 

روبرتو روسلینی در خانواده‌ای بورژواز در شهر رم زاده شد. پدرش آنجیولو جوزپه Angiolo Giuseppe که پپی نو Peppino خوانده می‌شد(معمار بود که نخستین تالار سینما را در شهر رم ساخت. مادرش الترا Elettra به گفته روسلینی «زنی بود خانه دار، با چشم‌هایی بسیارنزدیک بین، خیلی کم روی، وبس خنده آور.

خیلی سخت بود که با او ساخت» [۸] زندگی روسلینی‌ها در نازو نواز می‌گذشت، تا بدانجا که در خیابان لودویسی (به ایتالیایی: via Ludovisi)‏ خانه داشتند (همان خیابان که در ۱۹۲۲ موسولینی نخستین میهمانسرای رم را در آن ساخت) و روبرتو و برادرش رنزو (به ایتالیایی: Renzo)‏ -- که در آینده آهنگساز شد و آهنگهای بسیاری از فیلم‌های روسلینی را ساخت -- و دگر فرزندان را پرستارها بزرگ می‌کردند. روسلینی جوان بسیار ول خرج بود و پول به هدر می‌داد. او خود بیاد می‌آورد که به هنگام جوانی به چایش (سرماخوردگی) اسپانیایی (به انگلیسی: Spanish Flu)‏ دچار شده بود و به این بهانه بیست ماه را در بستر گذراند. بیست ماهی که به گفتهٔ او «هنگامی سراسر از خوشی» برایش بود چراکه همه به نوازش گذشت. و چنین بود که او در چهارده سالگی زن بستری آموخت و نخستین خودروی خویش را در پانزده سالگی خرید. او هرگز به آموزشگاهی نرفت و از آموزگاران ویژه در خانه آموزید.


برای او خانهٔ روسلینی‌ها همه جای خوش گذرانی نبود و درآن همچنین به آفرینندگی، هنر و انگاشت نیز دل پیوندی داده می‌شد. روبرتو و برادرش رنزو از اوان کودکی جامه‌های شگرفی دربر می‌کردند و برای خانوادهٔ خویش نمایش بازی می‌گذاشتند.[۹]

روبرتو ۲۶ ساله بود که در ۱۹۳۲ پدر از دست داد و بناگاه دریافت که همه دارایی پدر با خوشگذرانی‌هاشان بباد رفته ست. پس برای نخستین بار به جستجوی کار پرداخت . در ۱۹۳۴ در سینما آغاز بکار نمود و همهٔ چم‌های کار را از فیلمنامه نویسی و ویراستاری تا آوابرداری فرا آموخت. و بزودی پس از نوشتن فیلمنامه برای نخستین فیلم خویش : «پیش درآمد برای پس از نیمروز فاون(ایزد کشت، نیمه بز، نیمه مرد)» Prélude à l'aprés-midi d'un faune ساختن آنرا آغاز نمود. وراکه فرمانوایی فاشیسم به رهبری بنیتو موسولینی به بهانهٔ آنکه این فیلمی بی شرمانه‌است از پخش آن جلوگیری نمود. وگرچه هنگامیکه ویتوریو موسولینی پسر رهبر، که در کار سینما بود، او را به همکاری فراخواند او آن پذیرفت.