نشر توسط:admin Views 26 تاریخ : 25 ارديبهشت 1395 نظرات ()
گفت و گو با پرویز پرستویی
بانی فیلم – گروه سینمای ایران- احمدرضا دانش: روزی روزگاری بازیگر تئاتر و سینما ارج و قربی داشت.. هنری داشت و جایگاه بلندی در میان مردم.. بلند و دست نیافتنی و این دست نیافتنی بودن برای خود بازیگر هم لمس شده بود. یعنی آنقدر تلاش و سختی و بی پولی پشت بازیگر شدنش نهفته بود که قدر جایگاهش را می دانست و حتا با تشویقها و هورا کشیدن های مدام مردم به خود غره نمی شد و تلنگش در نمی رفت و تازه متواضع تر هم می شد. اما آن روزگار حالا از بین رفته است و بازیگری عنصری دست یافتنی و پیش پا افتاده است. جایگاهی هم ندارد. چون می توان با اندک سرمایه زیبایی یا مالی و ارتباطی به آن دست یافت و مسیرش را پیمود. ژست گرفت و مشهوریت خود را محبوبیت جازد و پول بیشتر درآورد. در این روزگار بی مانند سختی و زحمت و حتا هنر معنایی آنچنان که بود ندارد. اگر به گربه ای هم ده نقش پشت سر هم در فیلم ها بدهی در فیلم یازدهم همانند برخی بازیگران قصه ما می تواند خودی نشان دهد و پزی در کند. ولی امید اهل هنر و سینما در این روزگار آشفته به چیست؟ به بازیگرانی که از دوران قبل آمده اند همان دوران تلاش و تواضع، دوران صحنه و بی پولی و عشق و بازیگری..کسانی که بی موالاتی دوران جدید هم نتوانسته مرامشان را لکه دار کند و مسیرشان را منحرف.. و یکی از این سرمایه های کشور پرویز پرستویی است.. کسی که می ارزد اگر برای همصحبتی رسانه ای با او ماه ها منتظر بمانی و خسته و پشیمان نشوی.. کسی که متانت و بزرگواری از صدای پشت تلفنش هم لمس می شود.
پرستویی هم مانند بسیاری از هم نسلانش مسیر طولانی و دشواری را برای رسیدن به این جایگاه هنری طی کرده و از تئاتر و تلویزیون عبور نموده و بازی در سریال های امام علی (ع) و آپارتمان را با موفقیت پشت سر گذاشت و خود را به عنوان یک بازیگر جدی و مدعی مطرح کرد. و با بازی در آژانس شیشه ای نقطه عطف بزرگی در کارنامه اش رقم خورد تا اورا به ستاره بلا منازع فیلم های حاتمی کیا تبدیل کند. شخصیتی که پرستویی در آن فیلم موفق به خلقش شد پایه ای را بنا کرد که در کنار یک غول بازیگری دیگر یعنی رضا کیانیان بتواند مبنای خلق داستان های دیگری با همان قدرت و جذابیت در سال های بعد باشد. فیلم هایی که قطعا می توان گفت سینمای دفاع مقدس ایران به قبل و بعد از آن تقسیم می شود.و دیگر اینکه خالق حاج کاظم در یکی از فیلم های مجید مجیدی نقشی را در سینمای ایران بازی کرد که همچنان خود یکه تاز هنرمندی در آن است و آن نقش یک مرد نابینایی بود که پس از یک عمر بینا می شود و ماند و ماندگار شد آن نقش در سینمای پر راز و رمز ایران…