خبرگزاری آیصد (جدیدترین و جذاب ترین اخبار ایران و جهان)

نشر توسط:admin Views 31 تاریخ : 22 ارديبهشت 1395

 «زندگی قصه‌ای است که توسط ابلهی روایت می‌شود، سرشار از خشم و هیاهو ولی پوچ»

موضوع فیلم :  

فیلم با جمله ای از کتاب "خشم و هیاهو" ویلیام فاکنر شروع می شود  

زندگی به من آموخت که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست! 

.این کتاب را نخوانده ام اما تا حدودی میدانم که به پوچی و هیچی مربوط می شود .احتمالا آقای سیدی ارتباطی بین  این رمان و  موضوع فیلم داشته اند . اما به دور از این تفکر می توانم بگویم با اینکه در ابتدای فیلم نوشته شده بود که این داستان و شخصیت های آن غیر واقعی است اما بعد از دیدن فیلم شباهت های زیادی بین موضوع فیلم و  اتفاقاتی که برای آقای ناصر محمد خانی افتاده بود دیدم و حتی این موضوع رو از سایر افرادی که فیلم رو دیدن شنیدم. 

به نظر من این موضوع یک دغدغه شخصی برای آقای سیدی بوده یا حداقل ایشون چیزی در مورد لزوم ساخت این فیلم با چنین موضوعی دیدن که تصمیم به ساخت گرفتن.به هر حال من موضوع فیلم رو دغدغه جامعه و موضوعی عبرت آموز ندیدم لذا از لحاظ موضوعی اصلا بنده رو جذب نکرد. 

 کارگردانی و ساختار فیلم : 

چیز خاصی تو کارگردانی ندیدم . به نظر من انتخاب بازیگر اصلی فیلم ( آقای نوید محمد زاده ) چون از لحاظ نوع بازی ای که آقای سیدی میخواستن به خودشون شبیه بودن( عصبانیت و خشم ) انتخاب خوبی بود . فیلم در مجموع خوش ساخت بود . 

موسیقی فیلم : 

چیز خاص و جذابی نداشت .  

بازی  بازیگران فیلم : 

به نظر من بازی سه بازیگر رو باید عنوان کرد : 

1- نوید محمد زاده : خوب بود . تو چشم بود . فیلم رو دوش بازی ایشون بود . اما مثل همیشه بود . شخصیتی عصبانی و خشمگین که به نظرم به روحیات خود آقای سیدی خیلی نزدیک بود . چیز جدیدی نداشت .

2-طناز طباطبایی : خوب بود . اما چیزی واسه گفتن نداشت . تکرار هیس دخترها ... . به نظرم نباید این نقش رو بازی میکردن . 

3- سعید چنگیزیان : نقش کوتاه . اما بازی خوب و قابل ملموس و  روان . به دلم نشست .  

صحنه و سکانس خاص :  

به نظرم بجز سکانس دادگاه و سکانس دیدار با خانواده مقتول دیگه چیز خاصی نداشت . 

صحنه ی دادگاه باید تاثیر گذار باشد و  جلب کننده اما هرچند سعی شده بود تا این امر محقق شود ولی حتی دیالوگ ها هم نتوانست با بازی خانوم طباطبایی چیز جذابی خلق کند .  

صحنه ی ملاقات قاتل با خانواده مقتول هم قرار بود با نوع طراحی صحنه و نور پردازی چیز خاصی از آب در بیاید که بیننده را به فکر ببرد که چه تفکری پشت این سکانس وجود دارد ، ولی با وجود تمامی این تلاشها هیچ چیز خاصی دیده نمی شود .

پیشنهاد :  

اگر قرار است در جشنواره این فیلم رو ببینید انتخاب خوبی هستش اما اگر بعد از جشنواره قصد دیدن فیلم رو در سینما دارید توصیه میکنم منتظر نسخه دی وی دی آن باشید .