نشر توسط:admin Views 28 تاریخ : 22 ارديبهشت 1395 نظرات ()
آرتنا: نمايش به كارگرداني «مرتضی میرمنتظمی» به شيوه مدرن اجرا شد و با فضايي كارگاهي و کاملا تجربي شکل گرفته بود.
نوشته: هومن بنائي /خبرگزاری هنر آرتنا « P2» به كارگرداني «مرتضی میرمنتظمی» و نمايشنامه نويسي سه نويسنده عباس جمالي، امين طباطبايي و مجيد غلامعلي نژاد نوشته شده است؛ بر اساس داستان ضحاک شاهنامه فردوسي با مشارکت گروه تئاتر مهير ارمنستان و کارگاه تئاتر سايه ي ايران توليد شده است و با حضور در تالار حافظ در بخش بين الملل سي و دومين جشنواره ي تئاتر فجر چُرت جشنوراه را پاره كرد و به جرات مي توان گفت اولين اثري بود كه تماشاچي خود را راضي نگاه داشت و دقايق زيادي از سوي مخطبين تشويق شد.
اين نمايش به شيوه مدرن اجرا شد و با فضايي كارگاهي و کاملا تجربي شکل گرفته بود؛ در نمايش " P2" کاخ ضحاک و آخرين سال‌هاي شاهنشاهي وي نشان داده شد و تبديل شدن محل زندگي او به مكاني براي کشتار انسان‌هاي بي‌شمار و زنداني در عمق سياه چالي مخوف وابلیس به یاری او آمده و می‌گوید که باید در هر روز مغز سر دو جوان را به مارها خوراند تا گزندی به او نرسد و...
اساساً فرم در این گونه نمایش‌ها به طور مداوم در طول آن تجربی باقی‌مانده و همواره علی‌رغم تأثیر فراوانی که از جریان‌های مختلف گرفته، به دنبال شیوهٔ جدیدی برای ارائهٔ چارچوب یا شکستن چارچوب‌های روایی مي گردد. فرم در اين اثر به شیوه اكسپرسيونستي اجرا مي شود و وجود لایه های فلسفی عمیق در دیالوگ ها به كار قوت خوبي بخشيده است. وفاداری نويسندگان و كارگردان به شاهنامه فردوسي بسيار به اين اثر كمك كرده است و باعث شده تا مخاطب درك كند تنها با فرم رويه رو نيست و كار داراي محتوي تاريخي و اصيل است.
از عناصري همچون صحنه، لباس، نور و موسيقي به خوبي و هوشمندانه بهره برداري شده است به نوعي كه مخاطب در تمام طول اثر با شخصيت ها همراه مي شود و با توجه به ديالوگ هايي به زبان اصلي باز هم از اثر دور نمي شود و اين يكي از نقطه هاي قوت اين نمايش محسوب مي شود؛ " P2"تئاتري کاربردی است كه در تقابل با تئاتر مرسوم نیست بلکه در تعامل با آن قرار دارد و در واقع پُل ارتباطی است میان عامه مردم با تئاتر حرفه‌ای.
ظرفیت‌های بالای بالقوه‌ی فرهنگ و داستان هاي اساطيري در ايران وجود دارد که در جهت ترویج فرهنگ اصيل ايراني، آزادي اندیشه‌ها و معرفي شخصيت هاي شاهنامه و... در سراسر دنیا از آنها بهره برد و اثري برون مرزي توليد كرد كه مي توان گفت اين نمايش در حوزه بين الملل زباني جهاني دارد و مي تواند معرف تئاتر ايراني باشد. در آخر از كارگردان و بازيگران و تمامي عوامل اين اثر تشكر مي كنم.
بهمن 92