خبرگزاری آیصد (جدیدترین و جذاب ترین اخبار ایران و جهان)

1 - تا به حال از حسن فتحي رودست نخورده بودم که متاسفانه اين اتفاق افتاد و «شهرزاد» در همه ابعادش آني که انتظارش را مي کشيدم نبود. شخصيت پردازي، فضاسازي، ميزانسن و دکوپاژ متوسط با توجه به سابقه فتحي در سريال سازي و با وجود تبليغات گسترده از آغاز توليد سريال تا به امروز، مهم ترين غافلگيري قسمت اول بود. قرار گرفتن «شهرزاد» در کنار سريالي چون «بريکينگ بد» در يک دي وي دي، ناخودآگاه راه را براي قياس باز مي گذارد. مقايسه اين دو سريال در هم ابعاد نشان مي دهد که سريال سازان ايراني حتي در مقايسه با سريال سازان ترکيه اي نيز بسيار عقب هستند  چه برسد که بخواهند با همتايان آمريکايي در يک ترازو قرار گيرند.

2 - صرف خلاصه شدن تهران قديم در خيابان لاله زار شهرک غزالي علي رغم طراحي صحنه درجه يک نمي تواند فضاي دهه سي شمسي را بازسازي کند. شخصيت پردازي با ديالوگ هاي نچندان محکم و دلچسب و ماندگار در سطح مي ماند. کافي است نگاه کنيد که به معرفي قباد (شهاب حسيني) و همسرش (پريناز ايزديار) - علي رغم سعي و تلاش شهاب حسيني - که چقدر کليشه اي است. يا خانواده هاي فرهاد و شهرزاد بدون حتي کوچکترين ويژگي منحصر به فرد براي شخصيت ها، سردستي پرداخت شده اند.

3 - فرهاد بلافاصله در همان قسمت اول و بدون اينکه شخصيتش پرداخت شود و مخاطب با اون همذات پنداري کند، به اعدام محکوم مي شود. چه توقعي از بيننده است که بتواند با خانواده فرهاد و از همه مهمتر شهرزاد همراه شود.

4 - همينجا به شخصيت پردازي آقاي وايت و خانواده اش در قسمت اول «بريکينگ بد» ارجاع مي دهم که چقدر درست و دقيق انجام مي شود. شخصيت همسر و پسر افليج آقاي وايت و چگونگي اين رابطه سه نفر در دو سه فصل به بهترين شکل ممکن انجام و تکليف مخاطب با آنها و حتي فضاي سريال کاملا روشن مي شود.

5 - ميزانسن و دکوپاژ «شهرزاد» هم ساده و در جاهايي ابتدايي است. در چند فصل خط فرضي به بدترين شکل ممکن شکسته مي شود و تماشاگر زاويه نگاه شخصيت ها را گم مي کند. فصل شام سه نفره بزرگ آقا، قباد و همسرش، فصل ملاقات فدايي ها با بزرگ آقا و همچنين معرفي قباد و همسرش در ايوان گواه اين ادعاست.

6 - بهرحال «شهرزاد» در همان قسمت اول ميخ متوسط بودنش را محکم کوبيد و بعيد مي دانم مخاطب سخت گيري چون نگارنده بخواهد و يا بتواند قسمت هاي بعدي را به راحتي دنبال کند، مگر اينکه بهانه اي مثل حضور ترانه عليدوستي که اينجا هم نشان مي دهد همچنان درجه يک است، داشته باشد.

7 - رعايت ابتدايي ترين قواعد فيلمنامه نويسي براي سريالي که ادعاي «بهترين» دارد، کم ترين توقع از گروه دو نفره حسن فتحي و نغمه ثميني است که هر دو از باسوادان هنر نمايش هستند.

8 - شايد قضاوت درباره يک سريال 26 قسمتي پس از تماشاي قسمت اول خيلي زود باشد، اما وقتي فضاسازي، شخصيت پردازي و افتتاحيه يک سريال اينچنين متوسط آغاز مي شود، نمي توان از آن انتظار «شاهکار» داشت.