Hail Caesar !

تازه ها

Hail Caesar !

نظرات ()

درود...واقعا چی میشه گفت ؟!..این همه هوشیاری و این همه توان فهم سینمایی ..خیلی ساده در کنار به هر حال نوعی تجربه گرایی !!..نه این تجربه گرایی در بالا ترین سطح توان و شعور فیلمسازی در کل دنیای امروز است ..برادران کوئن  یگانه و بی همتا هستند ..مطلقا بی همتا !...( بزرگان و اساتید دیگه ای که از زوایای دیگر یا گاهی رویکردی مانند برادران کوئن به اشکال دیگر ..چه در توان فیلمسازی و چه قصه پردازی  و بیان  ساختار و غیره ..دوستشان داریم و مورد احترام بی پایان هستند ..بجای خود ..ولی کوئن ها انگار هی یک قدم جایی میگذارن که مطمئنا  همه علاقمندان سینما رو سر ذوق میارن ..)...دوست دارم کلمه شاهکار رو زودتر بکار ببرم توی این نوشته ..ولی !..خب  این فیلم بنظر من یک شاهکار کوئنی دیگر است !!...استراتژدی ساختاری فیلم  که در واقع خیلی هم عیان است و در عین حال انگار در طول فیلم دائم متمایل به پس زمینه هم هست ..اینه که  کل فیلم  ماندن در نقطه ی اوج است !!..اوج تعریف یک قصه  یا اوج نقطه درام ..تمام سکانس ها  سکانس اوج هستند !!!..کنار هم گذاشتن شان شده کل فیلمی که  داره جیغ میزنه !!!....با طراحی فیلمبرداری و تصاویر شاهکار از راجر دیکنز ..اصلا باید راجر دیکنز باشی و بیش از بیست سال با این دو برادر سر و کله زده باشی که بفهمی می خوان چیکار کنن !! ..انگار در هر جابجایی ظاهری قصه که بصورت ملایم  اون ریتم قصه اصلی هم درش جریان داره  مستقلا تمام توان کارگردانی و فیلمبرداری و صد البته اجرای شاهکهر بازیگران در درآوردن لحن و ریتم و ظرافت بازی کردن توی اون درجه بخصوص و حال و هوای خاص ..؟؟...چند نفر ر سراغ دارین تو سینما توان تصور همچین چیزی رو داشته باشن ؟!..اجراش بکنار !! .اون نریشن و یا صدای رو فیلم عین آنوس فیلمها میاد دقیقا این در اوج ماندن صحنه ها رو حفظ میکنه !..بازی خیلی حرفه ای و زیبایست .فیلم  یک فیلم نمایش قدرت فیلمسارزی است .مضامین اینبار خود به خود وسط این نمایش در نمابش بدون فرود ! خب طبیعتا اونها هم در تن بالا همچنان جیغ میزنند ولی گلدرشت تر از فرم فیلم نمیشن !!..( میشه اینطوری گفت که برادران کوئن کل فیلم رو در حالت کسی که دا ه با صدایی بلندتر از حد معمول قصه تعریف میکنه حفظ کردن !!..ما هم.شگفتزده از عدم لحن و تن صدا برای فصه تعریف کردن می مانیم هم در همان سطح درگیر قصه میشیم !! )..انتخاب بازیگر های شناخته شده برای تک تک سکانس های فیلم صد در صد الزامی بوده ..و چه بازی میکنن همشون ..شاهکارن ...دقت کنید به لحن و بیان اسکارلت یوهانسن اونجا که از استخر آمده بیرون روی صندلی نشسته ...جدای از اینکه همه چیز از جمله بازی ها در خدمت بیان استراتژی در اوج بودن است ..ظرافت اجراها توی درک همچین فضایی ..واقعا عالیه ...البته  فیلم  یک ادای دین و ابراز عشق به سینماست ..ولی از نوع خودآگاهانه اش ...خود آگاهی هوشیارانه و واقعگرایانه در کنار عشق به سینما !!..فیلم یک فیلم روشنفکری به معنای واقعی روشنفکری است ( خب توهمات بچه هایی که در چهل سال قبل گیر کرده برداشت شان از روشنفکری و اینها  ..و هی سخرانی میکنن اینطرف و اونطرف بر مبنای چرندیاتی مثل مفهوم زدگی روشنفکران اونطرفی و اینطرفی ...هنر ؟؟؟...قصه و به دنبالش حکمت  ؟؟؟..سینما ؟؟؟..و جایگاه هنرمند ان اصیل ؟؟؟..اونوقت  مفهوم نباید داشته باشه ؟؟؟!!...چیه از مفاهیم می ترسید ؟!...هنوز تو کف صحنه دوش فیلم روانی هیچکاک هستید ؟؟!!!..دوست داری سرگرم بشی ؟..دوست داری همه پیز در سطح فهمت و جنگولک بازی غافلگیری و این بچه بازی ها باشه ؟!.../ بعد خودشان عملا آدم زر خرید یک ایدئولوژی پوسیده و از دور خارج شده و امتحان پس داده هستند ..که ؟...واقعا آدم چی بگه ؟!...خجالت نمی کشید ؟!..نه واقعا ؟!../...فقط بگم که توی یک بحث آزاد  امکان نداره بیش از پنج دقیقه دوام بیارین ...پشت یک تشکیلات پنهان شدن که شهامت نمی خواد ...اون بنده های خدایی که هزار تا گرفتاری دارن  و درگیر خودسانسوری موجه و غیر موجه هستند هم  با وجود با سواد بودن لابد  نمی توانند یا نمی خواهند  حرف بزنن ...ولی این گوشه و کنار هستند بلاخره کسانی که  درسته قورتت بدن ..زیاد دور بر ندارید ...بشین همون آلفرد هیچکاک نگاه کن !!...سطح کار مهد کودکی اش دقیقا هم سطح همون جایی است که گیر کردی !..آلفرد هیچکاک ؟؟؟؟.!!!!..)..( اصلا و ابدا در سطح اکابر هم به حساب نمایی که بخواهی درباره  فیلمسازانی مثل برادران کوئن حرف بزنی ..هرچی بگی چرنده مطلق است..نه بزن ..ولی خب امکان نداره همچین سطحی از روشنفکری رو درک کنی ..راستی می خوای اول بگو ببینیم اصلا چهل سال پیش تا حالا تصورت از معنی روشنفکری واقعا چیه ؟!!..نه واقعا بگو ببینیم اصلا بنظرت یعنی چی ؟!! ).../...مضامین انتقادی به باور ها  و مذاهب و گرفتاری های اون زمان مثل  ماجرای مک کارتی و لیست سیاه  و  یا تفاوت سطح کار آدمهای هالیوود اون زمان ..جدای از واقعیاتی که می دانیم درباره هالیوود ..بیان انتقادی فیلم بسیار زیبا و شاید به واسطه همان ضرب آهنگ و ریتم گل درشت بیان سینمایی و تصویری شاهکار ..کمی تند و حتی با اثر گذاری بیشتر نسبت به بقیه فیلم های کوئن هاست ..ولی خب ..قبلش اونها با طراحی ساختاری با لول بالاتر صدای بیان این اثر گذاری رو هم.تثبیت هم توجیه کردن !!...فیلم نمایش در نمایش توان شاهکار سازی است ...خودآگاهی سینمایی تصویری ..با بازیگوشی و عشق به هنر سینما ..و همچنان آخرش روشنفکر های توانمندی باقی موندن  به اسم ..برادران کوئن است ...و اتفاقا  فیلم سینما برای سینما هم از نظر بیان سینمایی و هم تقدیر و ارج نهادن به هنر و سینما بالاتر از ایدئولوژی های ابلهانه و پوسیده است ...از این منظر فیلم یک شاهکار است واقعا ..نکات آموزنده فیلمنامه نویسی اش  خیلی ساده و موثر است در میان همچین بازی سطح بالایی ...قبلا هم گفتم ..برادران کوئن  واقعا  کیمیاگران سینما هستند ...راستی بنظر من فیلم اصلا کمدی نیست !...خیر و سلامتی