نشر توسط:admin Views 33 تاریخ : 20 ارديبهشت 1395 نظرات ()
یکسری نعمتها عامند و
همه از آن استفاده میکنند، مثل خورشید....
اما بعضی نعمتها هستند که هر کسی لایق درک آن نیست؛
یه نعمت خاص
مثل استاد و آقای ما
کسی که شب و روز نمیشناسد و سینه به سینه نقل میکند و سنگر به سنگر، فتح...
سلام ما به تو استادِ سلام ها و سلامتی و طراوت و ذکاوت و زکاوت...
سلام، گفتنی نیست، بوئیدنی است، شامه ها را به دنبال خود میکشاند و به منبع آفتاب میرساند...خورشیدی که از طلوع و غروب، تعب بر نمیدارد و منسلخ از زمان و مکان دائماً و همیشه و همه وقت و همه جا، در دسترس است و همه چیز و همه کس را در بر میگیرد...
استاد خوب، اصلاً سایه ندارد چون جسم و مانعی جلوی خورشید وجودش قرار ندارد؛
مظهر سلام هستی و همه میدانیم چه هستی اما نمیدانیم که هستی؛ مثل برادران یوسف، به وقت قحطی، با تو هستیم و صفاتی که داری اما نمیدانستند خود او، عزیز مصر است...
عزیز در وقت قحطیِ تفکر؛ دوست در وقت تنعمِ تدبر...ولایت رسانه ایی تو انسانها را آباد میکند...
یوسف فقط یک یوسف در عالم است با هزاران صفتی که از خدا، خلافت برده؛ این دلهای ظرف هستند که بی شمارند و مشتاقِ مظروفِ یوسف وار
پس دعا میکنیم که خدایا؛ حال که این نعمت استاد را از میان هزاران معلم و نفر، میشناسیم و میبینیم، شیشه ی گلابِ افکارش را نگاه دار و ولایت پذیری اش را شهره آفاق گردان و کسانی هم که او را نمیشناسند یا از او دورند، شامه ایی یعقوب وار عطا کن تا به سلامت، سلام فرهنگ، بلاد اسلام را سالم و آباد گرداند مثل بهشت که "ادخلوها بسلامِ آمنین"
هم آرزوی ماست و هم باور ما؛ با عزت، بی تناقض و سرشار از تعین و شیفتگی.