نشر توسط:admin Views 25 تاریخ : 19 ارديبهشت 1395 نظرات ()
***تیم بارسلونا متشکل از افکار مردی هلندی تبار بنام «کرایف» پایه های اصلی خود را مستحکم کرد و با توپ در زمین سبز به نبرد بوروژوازی رفت. قو نشان های سپید در زمین بازی دشمن اصلی کاتالان ها است برای استیلا قدرت. آنها سعی میکنند با اندیشه های فرانکوی دیکتاتور تا پای جان بجنگند و ...
***باید قبول کرد که دنیا دیگر تحمل جنگ ها و خونریزی ها را ندارد. از بس در این دنیای کروی آدمیان در هر طرف مشغول پر کردن تفنگ ها خویشند و جنگ و جدالی به راه انداختند. آیا بهتر نیست بندرنشینان اسپانیا راه دیگری برای مبارزه برگزینند؟ و اندکی هم که شده با اندیشه های ماندلای مرحوم به صحبت نشینند که دایم پیر موی سفید از دنیا رفته، در سر هوس صلح داشت و آشتی.
***کاتال ها دیروز داوری داشتند که برای یک نیمه هم که شده میخواست نقش فرانکو را بازی کند؛ اما تکرار تاریخ این بار به نفع شان بود. نیمه دوم داور دیکتاتوری خویش را علنا به منصه ظهور رساند. در چندین و چند صحنه به یاری بارسلونا آمد که گل سرسبد این حمایت ها مردود اعلام کردن گل زیبای گریت بیل بود. همه مات مبهوت شده بودند. اما این حمایت های داور هرگز باعث نشد که پایتخت نشینان روحیه خود را ببازند. آنها حتی بعد از ده نفر شدن نیز در نبرد فوتبالی هیچ شانه خالی نکردند. سوت پایان بازی طعم گل رونالدو را دو چندان کرده بود. شاگردان زیدان برد شیرینی را دوباره تجربه میکردند. برد آنهم در نیوکمپ طعم عجیبی دارد.
***نکته پایانی اینکه گویند: «تاریخ تکرار می شود». اما به یاد داشته باشیم که تکرار دوباره اندیشه های خون و خونریزی و در نهایت خلق دیکتاتور همان ضرب المثل ما ایرانی هاست. «تجربه را تجربه کردن خطاست». کمی اندیشه هایمان را اصلاح کنیم و دیگر هیچ ...