نشر توسط:admin Views 29 تاریخ : 19 ارديبهشت 1395 نظرات ()
تازگیا به این نتیجه رسیدم که اکثر آهنگای تیلور سویفت از آلبوم speak now به بعدش و بخصوص این آلبوم آخر قرمز مثال زندگی منه ! خودش تجربه میکنه خودش مینویسه ولی انگار همه شون مطابقت دارن با اون چیزی که اینجا اتفاق افتاده یا بعدا میفته ! دوران کودکیه دیگه ! و با وجود اینکه خیلیا قبول ندارن اینکه اینقدر از زندگی شخصی ش بنویسه و اینو از سر کودک موندن درونش میدونن و سایر قضایا ولی واقعا من یکی به این آدم مدیونم ! اینکه یکی درکم کرده اینکه تو حماقتات تو تنهاییات اما تنها نیستی یکی دیگه یه جای دیگه دنیا دقیقا در زمان اندکی قبل تو اونا رو تجربه کرده و برات عین تک تک جملاتی که از ذهنت میگذرن و به زبون نمیاری رو نوشته و با ملودی زیبا و درخور تک تکشون ساخته و خونده ... درست تنها راهی که وارد قلب من میشه و آروم و دگرگونم میکنه ! موسیقی !
دارم کم کم به همزاد بودنمون یا گره خوردن سرنوشتمون باهم شک میکنم هه !
اگه یه روز به جایی رسیدم تو عرصه ای که حالا هرچی ! حتما برعکس خیلی آدمای ناسپاس نادون بی لیاقت و سطحی نگر متظاهر ، از این آدم اونم رو در رو و از صمیم قلبم تشکر میکنم بخاطر تاثیرش در آرامش روانی و صبرم این چند ماه ...