خبرگزاری آیصد (جدیدترین و جذاب ترین اخبار ایران و جهان)

نشر توسط:admin Views 29 تاریخ : 19 ارديبهشت 1395

تقدیم به نوازندگان پیانو

با درود به همه هنرمندان و موسیقیدان های ایران زمین.

بیشتر تجارب من در راستای سازهای زهی زخمه ای و زهی آرشه ای بوده اما بنده تقریبا شناخت کاملی به همه سازهای ایران و جهان دارم. امروز بنا به درخواست یکی از دوستان هنرمند و نوازنده پیانو می خواهم مقداری راجع به این ساز آرامش بخش و رویایی برای شما عزیزان بنویسم.

پیانو کلمه ای ایتالیایی به معنی آرامش است. ریشه و بنیاد پیانو را می توان در ساز سنتور پیدا کرد. به نوعی با پیشرفت وسایل و سازها سنتور کم کم و طی قرون گذشته به شاخه ای از سازها تبدیل شد که دارای صفحه  کلید ( کلاویه ) و هارمونی مجزا می باشد و نام پیانو بر آنها نهاده شد.

منشاء آوایی این ساز سیم و آلیاژ سیمها از فلز می باشد. در سنتور مضرابها در دست نوازنده است و او آزادانه بر روی سیمها که هر کدام کوک خاص خود را دارد می نوازد اما در پیانو این مضرابها یا چکشهای کوبنده بر روی صفحه ای ثابت شده اند و با فشار و ضربه نوک انگشتان به این کلیدها سیمها به صدا در می آیند. برای انتقال حس نوازنده به پیانو پدالهایی در پائین ساز تعبیه شده کا بر اثر فشار پا حس های مختلف نوازنده به ساز را منتقل می کنند.

ارگ و آکاردئون را که دارای صفحه کلید هستند اما صدای آنها با سیم ایجاد نمی شود را به خانواده سازهای پیانویی اشتباه نگیریم. ارگ واقعی با دمیدن هوا توسط پدالهای مخصوص به صدا در می آید و همینطور آکاردئون با حرکت دستان و کیسه هوایی که در آن قرار دارد به صدا در می آیند .

میزان اکتاو استاندارد برای هر پیانو هفت اکتاو است اما تا چند قرن پیش پیانوهایی حتی تا ده اکتاو هم ساخته شده اند . خانواده پیانو به پنج بخش تقسیم می شوند

۱- پیانوهای پدال دار ۲ - بدون پدال ۳- اکوستیک ۴- الکتریکال ۵- لیفت بکاپ .